Ekrem, Cem'in muayenehanesinden çıktığından beri kendini görememişti.
Ertesi gün, randevusuna saatler kala iş yerinde bayılmış, gözlerini hastanede açmıştı.
Kendisine gelir gelmez, doktorların kalması için ısrarına rağmen taburcu olmuş, doğruca dergiye dönmüştü...
Gece gündüz uğraşarak yeni bir kadın dergisi çıkarmaya çalışıyorlardı. Krizlerin gelmemesi için sakinleştirici kullanmaya başlamıştı. Her şey bu derginin bir an önce vücuda gelmesine endekslenmişti...
35 yaşına kadar hep hammalığını yaptığı derginin hem de bir kadın dergisinin başına getirilmişti. Hadi bakalım Ekremciğim nur topu bir çocuğun oldu demişti patron işi veririken. Bu sebepten tedavisini aksatıyor, yaşadığı krizleri önemsemiyordu... Yüzmüş yüzmüş kuyruğuna gelmişti, yarın derginin ilk sayısı çıkacaktı. Günler sonra eve gidip dinlenmek için ofisinden çıktığında serin bir pazar sabahı karşıladı kendisini... Taksiye binip evine giderken elini cebine attı, hay aksi diye söylendi, krize karşı kullandığı ilaç bitmişti, nöbetçi eczane aramaya da üşendi, arkasına yaslanarak gözlerini kapattı...
bitmez
mavigün
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder