Nurdan Ünsal etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
Nurdan Ünsal etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

11 Aralık 2012 Salı

Kadınsan



Kadınsan kadın gibi olacak, 
Adam gibi adamı seveceksin...
 

Yürüyünce güller açacak önünde,
 
Ağlayınca inciler dökülecek.
 
Güneş
 seninle doğup seninle batacak. 
Vermeyi de almayı da bileceksin doyuncak.
 
Sert
 olacaksın yerinde, yerinde yumuşacık. 
Söz dinleyip susmayı da bileceksin usulcacık...
 

İşveyi, nazı, cilveyi, gülüp
 eğlenip raksetmeyi 
Oyun bileceksin kadınsan...
 
Süründürüp yalvartmayı, tutsak edip bağlamayı,
 
Kaçmayı kovalamayı, av olup avlamayı,
 
Gözlerinden niyetini, istemez görünüp istemeyi
 
Bileceksin kadınsan...
 

Akıllı olacaksın kadınsan.
 
Leb demeden leblebiyi,
 
Nereden gelinip nereye gidildiğini,
 
Rüzgarın nerden estiğini.
 
Çevirip
 yelkenleri, çekmeyeceksin boşa kürekleri... 
Anlatınca dinlemeyi, konuşunca dinletmeyi,
 
Sorulunca söylemeyi bileceksin
 kadınsan... 

Doğurgan olacaksın kadınsan.
 
Çatır çatır sancılı olsa da analık,
 
Adam edip adamı,
 
Birlikte büyüteceksin onu da kendini de...
 
Taş basıp bağrına, gıkını çıkarmayacak
 
Gün gelip elin öpüldüğünde öğüneceksin
 kadınsan... 

Sefil etmeyeceksin kocanı,
 evladını, 
Aşını, ekmeğini kotaracak
 
Gözünü budaktan sakınmayacak
 
Sözünü kimseden esirgemeyeceksin...
 
Varı yoktan yaratmayı,
 
Tozu kiri paklamayı,
 
Lafı sözü aklamayı,
 
Kusurları saklamayı,
 
Karanlığı dağıtmayı
 
Bileceksin kadınsan...
 

Kırılgan olmayacaksın
 kadınsan. 
Ağlatanı ağlatacak, kapını kapatacaksın.
 
Diz çöküp yalvaranı affedip okşayacaksın...
 
Basan olursa damarına, çattın mı hele kaşlarını,
 
Ateşle
 oynayacak, bir koyup bin almayı 
Bileceksin kadınsan...
 

Sabırlı olacaksın kadınsan.
 
Ateşin suyun keyfini beklemeyi,
 
İlmek ilmek çile üretmeyi,
 
Bazen önde olup bazen çekilmeyi
 
Düğümleri tek tek çözmeyi
 
Bileceksin kadınsan...
 
Derin tasasız uykuları özleyecek,
 
Açlığa yokluğa katlanacak,
 
Alnının terini biriktirecek,
 
Kan tükürüp kızılcık şerbeti içtim
 
Diyeceksin kadınsan.
 

Ağlamayı öğreneceksin, çareler tükendiğinde.
 
Yırtınıp dizlerini döverek, başını taşlara vurarak
 
Burnunu çekip için için de...
 
Elin kolun
 bağlandığında, tuz bassalar yarana 
Sessiz çığlıklar atmayı, bağırmayı, isyanı da
 
Öğreneceksin kadınsan...
 

Yılmayacaksın kadınsan.
 
Zalimse kocan, nankörse bir de
 evladın 
Ardından gideceksin yazgının...
 
Yıkılsa da
 evin ocağın kesseler akmayacak kanın. 
Taş taş üstüne koyup yeniden
 
Sarıp
 bir bir yaralarını başlayacaksın en baştan... 

Dayanacaksın kadınsan.
 
Ateşlerde yanmaya,
 rüzgarlarda savrulmaya, 
Köpek olup yalvarmaya, dolmaya boşalmaya.
 
Sözün ağırına, sevginin arsızına.
 
Kurtlar kemirse de içini, kudursan da ihtirastan
 
Dayanacaksın ihanete, yalana...
 

Alışacaksın kadınsan.
 
Bahara kışa, gündüze geceye,
 
Çevrime döngüye, erimeye çürümeye...
 
Gidip te dönmeyene, kadir kıymet bilmeyene
 
Alışacaksın...
 

Anlayacaksın ateşin
 sıcak, suyun soğuk, 
Taşın
 sert, bıçağın keskin olduğunu. 
Anlayacaksın aşkın yalan, sevginin gerçek olduğunu.
 
Kollarında olanınsa yanında olmadığını.
 
Anlayacaksın kadınsan...
 

Kadınsan kadın gibi olacak,
 
Adam gibi adamı seveceksin...
 


Nurdan Ünsal
 
Ankara-23.03.2005
 


14 Mayıs 2009 Perşembe

Beni mi Seviyorsun


Kadın adamı çok seviyordu...
Yemyeşil ovalarını verdi adama
Yaşam fışkıran.
Beni seviyor musun?
Evet, dedi adam...
Güneşini, ayını verdi kadın
Yıldızları taktı bir bir adamın omuzlarına...
Beni seviyor musun?
Tabii, dedi adam...
Kadın çağladı
Gürül gürül akan pınarını verdi adama.
Beni seviyor musun?
Elbette, dedi adam...
Kadın bağlandı
Yaşam ipini adama verdi.
Bir oldular tek oldular adamla.
Beni seviyor musun?
Biliyorsun, dedi adam...
Kadın dağlarını verdi adama
Tırmandılar doruklara.
Beni seviyor musun?
Aşağılara baktı adam zirveden
Başkalarını gördü
Sustu adam...
Ağladı kadın...
Gözyaşını verdi adama
Almadı adam...
Kadın onurunu verdi adama
Şaşırdı adam...
Sordu yine usulca kadın
Beni mi seviyorsun?
Onu da seviyorum seni de, dedi adam...
Sustu kadın, sustu
Verecek bir şeyi kalmadığında...
Senin yüreğine ihtiyacım var, dedi adam
Başkasını sevebilmek için...
Çıkarıp yüreğini verdi kadın.
Korktu adam...
Beni sevmiyor musun, dedi adam.
Sesi yoktu kadının söyleyemezdi.
Gözleri yoktu kadının ağlayamazdı.
Kalbi yoktu kadının sevemezdi.
Onuru yoktu kadının yaşayamazdı...

(28.10.2002-Ankara)
Nurdan Ünsal