Öbür yanımız, zuladaki heybe.
Sırsıklam yağmur damlası / sırsıklam deli.
Aya çizdim parmaklarımla gülüşünü.
Yakıştı / yakınlaştı meçhul
Ayna...
Yahut duman...
Duru bir söz / içli bir derviştir
Öbür yanımız, içi boşalmış bir çocuktur şehir
Büyümeyi göze alamaz çöğür
Ansızın göğün asasından çakar şimşek
Aşk tepeden tırnağa zehir
Bal eylesek, bağ eylesek
Ziyan olur mu çocukluk mektuplarımız.
Güneş yumsun gözlerini
Buğday başaklarının emzirdiği serçe
Göğümüz ılık mavi / italik kaş
Öbür yanımız işte...ıssız bir oba.
Rezilce sevişir iğde çiçeği rüzgarla.
Buruşuk bir kağıt / mentollü bir ağrı
Avucunda kına kuşu
tüm içli kokusuyla bahar
Nemrutta sabah nasıl doğarmış ki?
Yarım akıl ayazları boş kovana doldurup
Noksan akıl ateş ettim.
Er yordamıyla
Yoklarsın nabız atışını çocukluğunun,
Sırça bir sarayda rehindir kelebek.
Buruk bir teknoloji tutuştururlar koltuğunun altına
İnzivaya çekilir ay / kuytuluğunda anıların...
Nehreyn
