Ayakları gibiyim
Denizinde,
Tahta bir iskelenin.
Dinlenir,
Dinlenir vurur,
Yüzüme durmadan gölgelerin.
Ne zaman uzatsam
Dokunmak için
Sana ulaşmaz,
Seninle ıslanmaz ellerim.
Ortasındayken,
Seninle dolu,
Bu kaprisli denizin.
Bazan esince kafan,
Yanımdan geçip gidersin.
Bırakırsın kendini
Sereserpe
Kucağına sahilin.
Sonra bıkar, çekilir,
Kaybolursun,
İçinde o kendi denizinin.
Depreşirse yine,
Yepyeni heveslerin
Beklersin
Yeni bir rüzgarı
Atmak için kendini
Kollarına başka bir elin.
Bense,
Müebbete mahkûmum
Ayaklarında
Denizinde gömülmüş
Tahta bir iskelenin.
Sadettin Fidan
