Kırılganım bu günlerde
Elim ayağım toza bulanmış.
Herkesten önce ölmeyi isteyecek kadar
Bencilim bu günlerde...
Beni boğmayı isteyen bir nefes
Doluyor içerime,
Omuzlarım ağrıyor, hüzün yükü
Her şey birikiyor üzerime.
Ağlamayı özlüyorum biraz da
Gecenin bir vaktinde,
Yıldızların gözlerinden düşüyor
Ur gibi hasret yüreğimde.
Düş kırıntıları kalıyor uykularda
Üveyiğin kanadından,
Aşk değil de nedir çekilen
Bitmeyen özlemlerde?
Sadık değiliz kendimize,
Yalanlar birikiyor öykülerde.
Aslında tren rayları gibiyiz
Birlikteliklerde...
Orhan Bektaş
