Leblerimle emrine âmâdedir cânım benim,
Alda bir bûseyle öldür haydi cânânım benim.
Lâl olur birden dilim bilmem neden, görsem seni.
Görmesem kalmaz karârım dinmez efgânım benim.
Hasta gönlüm çok zamandır iftirâkından harâb,
Olmadım bir lahza rahat, geçti devrânım benim.
Mübtelâyım bir ümitsiz gizli derdin zehrine,
Bu sebepten her geçen gün düştü dermânım benim.
Yok teselliden nasîbim, vermeyin zahmet bana
Etmeyin bunca eziyet, az mı hicrânım benim
Kan tutar sen her bakışta kastedersen cânıma,
Yâremi sar, melhem ol da akmasın kanım benim.
Arif Emre her ne etse râzıdır fermânına,
Sahibimsin, hem efendim hemde sultânım benim...
Süleyman Arif Emre
Leb:Dudak... Efgân:Feryat... İftirâk:Ayrılıktan perişan olmak...
