Birkaç boyuttan bakıyorum insana
Bedeni beyniyle
oynuyor, beyni kendiyle
Peşinde gidiyor atlının
Gözyaşıyla karıp,
Acıların harcını
Granite sunuyor,
Gerçeğe eklediği değildi
beklediği.
Bana sevmeyi öğret
Belki son deminde son baharında
Bir gül açtı kendi dalında
Şaşırsın herkes buna
Uyandır içindeki çılgınlığı bir an da
Açığa çıkar vermek için
Sakladığın sevgiyi
Sakın ha! Sakın ha!
Çocuksun, delisin, çılgının birisin deme, alaya alma beni.
Yaşanan neyse o anı yaşa
Kim karışacak ki sana.
Bana sevmeyi öğret
Usul usul yavaşça
Haykır sevgini bir şarkıyla dağlara
Bir kuş uçur, bin kuş uçur bana
Yaşa yaşayabildiğin kadar
Geçmişten güzel ne varsa
Durma anlat bir daha bir daha anlat
Sevgiden güzel ne var ki dünyada
Bana sevmeyi öğret
Haydi durma...
Ganimet Süvari
