13 Eylül 2010 Pazartesi

Kahverenkli


Bir adım geride
Durmak belki...
İki hayat arasında
Sırat gibi...
Kalbimin hikayesi...

Avuçlarına kelebek konmuş;
yüreği nasırlı...
Kim bu kadın?

Elinde elimin haritası,
Nefesinde nefesimin
Mayası...

Sevap ötesi,
Günah kraliçesi...
...
...
Adını yutkundum....
Hiç ağlamadım,
Hıçkırmadım....
....
Şimdi bu taşı;
Şehrin altına koymak, niye?

Ne güzeldi gözlerin...
Kahverengi...

Ahmet Emre Gülveren

Hiç yorum yok: