Merhaba,
çok mu geç oldu ki?
Yok yok can bedende oldukça,
hiç bir şey için geç sayılmaz...
Maviye buyrun efendim
çünkü;
Mavi sevgi
mavi huzur
mavi mutluluktur...
Mavi düşler yeşertir umutları
mavi derinlikler yüceltir
mavi gökyüzü kanatlandırır insanı.
Mavi hayattır ve hayat masmavidir...
7 yorum:
Merhaba mavisevenler...
kısacık bir seyahatti, güzeldi, sona erdi...
şimdi minicik miniminnacık bir işim daha var...
arzu ederseniz siz başlayın ben geliyorum...
Bu da benden size gelsin
Kim ne zaman bu linki okur da tiklarsa, o anda cikan türkü benden O`na gitsin..
Veysel Karani Hazretlerine sorarlar;
"Nasılsınız?"
Cevap manidardır;
"Akşama çıkıp çıkamayacağını bilemeyen bir insan nasıl olursa.."
Sevenleri ısrarla kendisinden bir nasihat duymak isterler..
O gülümser ve Allah'ı bilir misiniz?
-Evet biliriz...
-Öyleyse başka şey bilmeseniz de olur.
-Efendim bir nasihat daha...
-Allah sizi bilir mi?
-Elbette bilir...
-Öyleyse başkaları bilmese de olur..
Bir adam kötü yoldan para kazanip bununla kendisine bir inek alır.
Neden sonra, yaptıklarından pişman olur ve hiç olmazsa iyi bir şey yapmış olmak için bunu Hacı Bektas Veli ‘nin dergâhına kurban olarak bağışlamak ister.
O zamanlar dergâhlar ayni zamanda aşevi işlevi görüyordu. Durumu Hacı Bektas Veli ‘ye anlatır ve Hacı Bektas Veli
- ‘ helal değildir ‘ diye bu kurbanı geri çevirir.
Bunun üzerine adam Mevlevi dergâhına gider ve ayni durumu Mevlana ‘ya anlatır .
Mevlana ise ; bu hediyeyi kabul eder.
Adam ayni şeyi Hacı Bektas Veli’ye de anlattığını ama onun bunu kabul etmemiş olduğunu söyler ve Mevlana’ya bunun sebebini sorar.
Mevlana söyle der:
- Biz bir karga isek Hacı Bektası Veli bir şahin gibidir. Öyle her leşe konmaz.
O yüzden senin bu hediyeni biz kabul ederiz ama o kabul etmeyebilir.
Adam üşenmez kalkar Hacı Bektas dergâhı’na gider ve Hacı Bektas Veli ‘ye, Mevlana ‘nın kurbanı kabul ettiğini söyleyip bunun sebebini bir de Hacı Bektas Veli ‘ye sorar.
Hacı Bektaşı Veli de söyle der:
- Bizim gönlümüz bir su birikintisi ise Mevlana’nın gönlü okyanus gibidir. Bu yüzden, bir damlayla bizim gönlümüz kirlenebilir ama onun engin gönlü kirlenmez.
Bu sebepten dolayı o senin hediyeni kabul etmiştir.”
Yaz bitti.
Simdi sonbahari karsilamak lazim. Baharda bir mucize gibi dogan tomurcuklar, büyüdükce yeseren, dipdiri yapraklar sararip solup yeniden sessiz sedasiz topraga karisacaklar. Zaman, o zaman. Evimizin önünde kapilari calmaya hazirlanan, hazan.
Kirlangiclarla leylekler zaten coktan terk ettiler. Yollari acik olsun, insallah seneye yine gelirler...
Her gün daha cok esen rüzgari sevgiyle selamlamali simdi. Az cabalamiyor cekmek icin dikkatimizi... O estikce rengarenk ucurtmalarin mutlu sahipleri, cocuklar sevinmeli, görkemli dallara, ince uzun kavaklara söylettigi sarkilara yetiskin yürekler kulak vermeli...
Yaz bitti.
Yakinda yagmurlar baslar... Baslar da bir türlü dinmek bilmez hani... Insani nasil bir kasvet basar ya Rabbi, sinirler gerilir, sehirlerde trafik kilitlenir... Öfkeli bir kosturmaca baslar sokaklarda yagmurlu havada her zamankinden daha farkli... Halbuki gelecege umuttur, berekettir mübarek, elbette yagmali...
Yaz bitti.
Kisin habercisi oldugu icin ayrica sevmeli sonbahari. Gözünü, gönlünü uyarana insan sükran duymali, gelecek zor ve soguk günlere hazirlanmali.
Sonbahar geldi, biraz daha sokulmali sobaya, sicak düsler kurmali...
Tarhana corbasinin lezzeti hatirlanmali... Olmadi mi, kestane mesela yahut cevizli kaymakli kabak tatlisi... :)
Böylesi güzel bir sonbahar yazısından sonra ne denir ki?
Ataol Behramoğlu söylesin biz aktaralım...
EYLÜL SABAHININ SERİNLİĞİNİ
eylül sabahının serinliğini
Yaprakların serinliğini
Ciğerlerime dolduruyorum
Sessizlik ve serinlik
Birleşiyor
Yıkanmış güvercinler
Ve çok uzakta bir tren sesi
Her zaman yeniden başlamak duygusu
Doğuyor içimde
Her uyanışımda
Düşmanlarımı bağışlıyorum
Daha çok seviyorum dostlarımı
Her uyanışımda
Eylül sabahının serinliğini
Yaprakların serinliğini
Yüreğime dolduruyorum
blgn sensizlik yıpratıyor içimi kemiriyor yureğimi birsenle görüşebilmek niyetim dünyada savaş olmadan görüşebilmek umuduyla
Yorum Gönder