Sonbahar Rüzgârları

Sonbahar Rüzgârları

Şimdi yoksun,
İçimdeki İstanbul'a yağmur yağıyor,
Islanıyorsun...
Üsküdar'da kâtibimi söylüyor bir kadın
Bir tramvay son sefere çıkıyor Kadıköy'de
Bir rüzgar sonbaharı denize döküyor sokaklardan
Eskimiş hatıralarla hazin hazin...
Şimdi ıslanmış bir martı gibisin gecelerde
Altın mavisinde denizin...

Şimdi yoksun.
İçimdeki İstanbul'da sabah oluyor.
Sensiz bir sabah... Üstelik paramparça
Aklımdan kötü şeyler geçiriyorum.
Oysa "öl" deseler kanım akmaz
Her şeyi unut diyorsun, "unutamıyorum"
Kan tükürür gibi tüküremem geceyi sokaklara
İçimdeki bir gitarın telleri kopar
Kuşlar da yok deli gibi mavilerde
Ve saçlarından ağlarını örsün balıkçılar...

Şimdi yoksun.
İçimdeki İstanbul'da akşam oluyor.
Saçların kadar siyah bir akşam
Bu İstanbul, o İstanbul değil yavru ceylan
Nereye gitsen avunamazsın
Hangi aynaya baksan bir yabancı gülümser
Hangi sokaktan geçsen kapılar kapalı
Bir göç başlar gençliğimizin hayal şehrine o zaman
Anlatır sisler içinde macerasını bir yalı...

Şimdi yoksun.
İçimdeki İstanbul'da sonbahar var
Göğsüne bir çınar yaprağı düşüyor,
Alıp öpüyorum önce.
Sonra Emirgan'da denize atıyorum; sarı, yeşil.
Emirgan'da saçların aklıma geliyor,
Ağlıyorum...
Seni bırakıp bırakıp gitmenin hüznü katar katar

Şimdi yoksun.
İçimdeki İstanbul'da sonbahar var.

Turhan Oğuzbaş