Hipokondriyak

“bir, iki, üç, dört, beş, altı, yedi, sekiz, dokuz, on…., yirmidokuz, otuz, otuzbir, otuziki, otuzüç, otuzdört...”

Her birliktelik kalbinin emzireceği bir yeni bebektir.
Önce emeklemeyi sonra yürümeyi öğretmen gerekir.
Kalbindeki sütü tüketmediler mi?
Bazen hiç başlamaması bir gün bitmesinden iyidir.
Çünkü beraberlik yaşlanırken bir terkediş gençleşir.
Seni hiç terketmediler mi?

"doksandört,doksanbeş,doksanaltı,doksanyedi,doksansekiz,doksandokuz,
yüz,yüzbir..."

Aslında dostluklar da kardan adam gibidir.
Eriyecekleri bile bile inşa edilir.
Kapım neden hiç çalmıyor artık?
Fotoğraflardaki insanlar hatırlıyor mu beni? İsimleri neydi?
Bunların yüzleri çok tanıdık...
Yalnız kalmak bir ilaç mıdır yoksa hastalığın ta kendisi mi?
Işığı görünce karanlığa kaçıyorum hemen böcekler gibi.
Bir şeye çok uzun süre bakarsan onu görmemeye başlıyorsun.
Hayat, keşke bu kadar etobur olmasaydı...

İşte sen! Kurbanlarından korkan kanlı zalim bıçak...
Sen! Kendi gölgesinden bile korkan bir paranoyak...
Bir hipokondriyak
Bir hipokondriyak
Sen! Kırık cam üstünde yalınayak ve çırılçıplak...
Bir hipokondriyak
Bir hipokondriyak
Bir paranoyak
Bir hipokondriyak
Bir hipokondriyak
Bir hipokondriyak
Bir paranoyak
Bir hipokondriyak
Bir hipokondriyak
Bir paranoyak
Bir paranoyak
Bir hipokondriyak
Bir hipokondriyak
Kalbi çoktan iflas etmiş bir kardiyak !
Kalbi çoktan iflas etmiş bir kardiyak !
Yalınayak ve çırılçıplak...
İşte sen !!!!
Bir paranoyak
Bir hipokondriyak
Bir hipokondriyak
Bir paranoyak
Bir hipokondriyak
Bir hipokondriyak

Siz ikiniz siz ikiniz benim hakkımda ne konuşuyorsunuz?
Senin... Senin ismin neydi?
Her birliktelik kalbinin emzireceği bir yeni bebektir. Önce emeklemeyi sonra yürümeyi öğretmen gerekir.
“üçyüzyirmidört, üçyüzyirmibeş, üçyüzyirmialtı, üçyüzyirmiyedi, üçyüzyirmisekiz, üçyüzyirmidokuz, üçyüzotuz…”

Müzik; Zakkum
Söz; Cem Senyücel

Zehr-i Zakkum