13 Ocak 2010 Çarşamba

bir günün sonunda arzu


Ne çok iz bedenimde senden:

İki siyah haşhaş açtı
düşlerinle ısırdığın omuzlarımda;

Göğsümdeki bu onmayan yara
gözyaşının damladığı günden kalma;

"Mutlu aşk yok" diye inildemişti Aragon,
uçurum gibi parıldayan Elsa'ya. Ah!
Zakkumsu ses; Gümrah
bir bahçe olsun isterdim,
kederin ve deliliğin arkası...

" Ne kaldı bana senden? " Demiştin,
çürüyen güllerin anısı sadece
çürüyen güllerin anısı...

Ah!.. Niye kesmedin
uyurken bileklerimi?

AHMET OKTAY

Hiç yorum yok: