kayboluşun simgesidir gözlerin,
engin denizlerin orta yerinde
belki de bir sevda uzak ve derin
serçe kuşlarının yüreklerinde
bugün güneş neden bu kadar ılık
nerede elleri bu ağaçların
bulutlardan mı damlıyor yalnızlık
ıslanır mı gözyaşıyla saçların
bir hüzün akşamı, bir koyu gece...
buğulu camlarda tükenen aşklar...
arkamda sessizlik kaldı sadece
artık seni fısıldamakta rüzgar
mavi hayallerle aynı duvarda
mavi bakışlara bürünmekteyim
gönlümde birikmiş mavi sularda
masmavi ölmekte, sürünmekteyim
gözlerine bakmadan sevmek seni
dokunmadan ellerine, vurulmak...
sisli rüyalardan kaçan gölgeni
bir sabah uyanıp karşımda bulmak...
kayıp sevgileri sahilde ara
tozlu sayfaları mazide bırak
şimdi gözlerini dik ufuklara
mavi mavi yaklaş mavi mavi bak...
Mefkure Turan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder