Zor Günler

Benden önce söylenmiş sözlerin haklılığına kızdığım oldu zamanında.
Ama inandığım da.
Ömrümde her şarkı başka bir kapı açtı.
Bu şarkının ardında sen,
Bu kapının ardındaysa benden önce söylenmis sözler vardı.
Seçtiğimiz hayatlar mı bunlar?
Seçtiklerimiz mi bunca yokluk, bunca kırıklık, bunca acı?
Seçtiklerimiz evet...
Hayat bu sevgilim, çoktan seçmeli, senin aşkınsa bir dönem ödevi.
Bir şarkı tuttum sevgilim, bir kapı açtım ikimize.
İkimiz çokmuşuz meğer bu resme.
Kapatmadan bu kapıyı yine de...
Bu yaralar bereler sanadır, bileler...

Çok canım yanıyordu gördüklerimden ve göreceklerimden.
Benim kanayan dizlerim yoktu hayatta bir tek.
Benim de kanattıklarım vardı elbet.
Ezdiğim kumlar ve geçtiğim yollar hâlâ gölgemi taşıyorlar.
Hani demiştim ya; Ne ayrılıklar, ne aşklar, ne başlangıçlar diye.
Yani demem o ki, çok zor günler geçirdim vaktiyle.
Bu şarkı sadece benimdi sevgilim ve ben büyük bahçeler istemiştim ikimize.
Yazmışsın ya; Onu sevebileceğimi düşünmüştüm diye.
Iste o günden beri, belki de bu yüzden sadece, bu yaralar, bereler sanaydı, bileler...
Göreler aşkımı, şahidim gök kubbe...


İclal AYDIN