Dedemle babaannemi sahile gezmeye götürdüm. Çay içerken ikisinin de sakat olan bacaklarından konu açıldı ve dedem ilk defa bacağının neden sakat olduğunu anlattı. Dedem babaanneme aşık olduğunda ailesi, "Seve seve o topalı mı sevdin? Köyde başka kız mı yok! Davul bile dengi dengine." deyince dedem sevdiği kadına hakaret edilmesine dayanamamış ve tüfeği ayağına dayayıp hiç düşünmeden ateş etmiş. Böylece durumları eşit hale getirmiş ve aynı zamanda da bu aşkın önünde hiç kimsenin duramayacağını anlatmış...
Babaannem, "Onun ayağının acısı iki haftada geçti. Ama kendine bunu yaptığı için benim gönlümün acısı 48 yıldır sürüyor." deyince anladım ki her yeni günümde bildiğimizi zannettiğimiz birçok kavramın aslında elimizde oyuncak olduğunu öğrenmek çok utanç verici, çok...
Alıntı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder