13 Mart 2009 Cuma

Mavi İsyan


Herkese Merhabalar...

Sizin baharınız bu mu?..
Bu kadar mı yeniksiniz?..
Hepimizin içindeki dalların filizleri kırılmış...
Siz!..
Toprak kadar, açan bahar dalları kadar da mı
cesaretsizsiniz...
Nerdesiniz neredesiniz?..
Bir günaydında, bir iyi akşamlarda mı kaldı dostluklarınız?
Bahar dallarınıza kırağı yağsa bile, donmaya yüz tutsa bile,
bir kıvılcımınızda mı kalmadı...
Yarınları mı tükettiniz?..

BBO ailesi!
Neredesiniz?..
Demek ki kriz bizi de vurdu...
Aslında tek sermayemiz paylaşmaktı...
Tükendiniz mi ?..
Kalmadı mı verecek dostluklarınız...
İyi...
Tamam...
Buraya kadar...
Kepenkleri indirelim...

Demek sitede sessiz fırtına var...
Öyle olsun...

Nefes aldığınız havaya
Nefes verdiğiniz yuvaya
bir ihanet sessizliğindesiniz...

Tamam...
Kepenkleri indirelim...
Kazandın dünya, kazandın...
Kazandın dünyaa!..
Diye bağırmıyor mu bir ses içinizde...

Dostlar...
Bugün sizlerle buraya kadar...
Sessizliğinizden çıkmak istediğinizde,
biraz insan, biraz dost olmaya,
biraz sevgi vermeye, biraz paylaşmaya hazır olduğunuzda,
bir ateş yakın dumanından anlarım...

Hoşçakalın...
Ama böylesine ezik, böylesine vazgeçmişlik içinde değil...
Bir tutam mavisizlik içinde değil...

Maviyi içinizde hissedin dostlar...
Yarın olmayabilir...
Yarın çok geç olabilir...
Konuştuğunuzda anlamayacaklar arasında olabilirsiniz...
Genede susmak ta bir tercih,
susun...
Maviyi kaybediyorsunuz susarak...
Bu derin sessizilikte, susarak Maviyi kaybediyorsunuz...

Ömrünüze bereket olsun...
Bu sessiziliğe bu baharsızlığa,
bu yenikliğinize siz ömür diyorsanız...

http://www.youtube.com/watch?v=RhfpRHOfieA

Yarın, belki yarından da yakın...
Toparlanır, gelenin bahar olduğunu anlarsınız...

Ayva ağacı, erik ağacı anlamış...
Siz insansınız, daha iyi anlarsınız...

2 yorum:

Adsız dedi ki...

''Ablacığım,

Kim kızdırdı seni bu kadar?''
diye sormuşsun ya canım kardeşim..
aslında kimse
bir bakıma herkes..
ve bu kızma değil aslında...
evet bir öfke yazısı olmuş
öyle diyorum çünkü birden
sitenin halini görünce yazmaya başladım..
neye karşı...
hep kötünün kazanmasına karşı...
iyi olan herşeyin kısa sürmesine karşı..
iyi olan her şeyi kolay harcadığımıza karşı...
her şeyin kıymetini elimizden gittikten sonra anlamamıza karşı..
seni seviyorum söylemek zor gelirken
nefret ediyorum daha kolay söyleyenlere karşı...
ölümü unutanlara karşı..
öfkelendim ...
ama en çok da kendime öfkelendim
herkes havlu atmış terk ederken
umut umut diye bağırdığımı fark ettiğimde
bir don kişotluk edasıyla..
ah kardeşim...
ne yapacaksın öfkede insana dair..
bazen de baldan tatlı..
sevgiyle kal..

Adsız dedi ki...

ablacım sana hak veriyoruz ve seni çok seviyoruz
biz bbo ailesiyiz
umudumuz öyle çabuk tükenmez bizim
o güzel yüreğin rahat olsun