Üniversite yıllarımızdı. Hani ben ayak bileğimi burkmuştum da şişmişti. Çimenlerin üzerinde otururken uykun geldiğinde oracıkda kafanı dizlerime koyup uyumuştun. Ayak bileğimin acısından benim yüzüm kızarmış ve daha fazla dayanamamış gözümden yaş gelmişti ama seni uyandırmaya kıyamamıştım. Sen birden sıçramış benim gözyaşımı gördüğünde uyandırmadığımı anlayıp saatlerce ağlamıştın, sonra da ayağımın o halini görünce bir hafta uyumamıştın. Dün yine aynı ayak bileğimi burktum. Acıdan ziyade senin o saf, tertemiz uykun geldi aklıma, tebessüm ettim. Keşke yine gelsen, keşke yine uyusan; Bunun için ayağımı feda etmez miydim ki?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder