Seni ben bekliyorum göğsüm açık, bağrım açık;
Hançer ol göğsüme saplan, ecel ol karşıma çık.
Çalmamış madem ki bir gece felekten gönlüm;
Gelecek, bari elinden gelsin dilerim ölüm...
Toprağın rengi kanımdan kızarırken yer yer;
Uzanıp sapsarı, son busemi koymazsam eğer;
O benim kalbimi göğsümden ayırmış çeliğe.
Gezsin ismim yedi kat gökte kahpe diye...
Beni mahfetmeden âlemde o bigâne duruş;
Bana sal yalvarırım pençeni, ey yırtıcı kuş.
İşte ben bekliyorum göğsüm açık, bağrım açık;
Hançer ol göğsüme saplan, ecel ol karşıma çık.
Faruk Nafiz Çamlıbel
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder