Mavi Köşe

YOL-SUZ-LUK

Güzel Türkçemiz de öyle sözcükler vardır ki anlamından farklı birçok duygularımızı da dile getirir.Örneğin ''YOL'' sözcüğü bize hem bir yerlere gitmeyi, gezmeyi, hem uzaklıkları, özlemi, hem kavuşmaları aynı anda anlatabilir. Sonra bir ek gelir bu sözcüğün yanına bütün her şeyin anlamını değiştirir. Örneğin ''suz '' eklendi mi yolun yanına ''YOLSUZ'' olur bu da bir çok anlamlar aklımıza getirebilir. Örneğin çocukların yol olmadığından okula gidemediği yolsuz bir köy...Sonra bir garip, bir fakir, yardıma muhtaç biri aklımıza gelebilir vicdanımızı sızlatıp bize yardım yapmak için tüm duygularımızı hayatta geçirtebilir.

Bir dil yani sözcükler yaşadığı ülkenin ikliminden,ahlakından,geleneğinden göreneğinden şekil bulur.
Yakın tarihimize kadar bize güzellikleri, özlemleri hatırlatan YOL sözcüğü ile YOLSUZ köyleri yola kavuşturmak için çalışan kişileri yada vicdanlarımızdan taşan yardım isteğimizle YOLSUZ kalan fakir fukaraya yardımlar yapan insanlarımızı anımsatan sözcükleri kullanmayı bıraktıkta yerine bir -luk ekini eklediğimiz bir sözcüğü dilimiz kattık. Güzel olanı, insani duygularımızı, paraya emanet edip her şeyi kirlettik. Artık yepyeni çağdaş bir sözcüğümüz oldu Türkçemiz de duymaktan bıktığımız, duyduğumuzda utandığımız ama nedense bir türlü kurtulamadığımız ...YOLSUZLUK...
yoksa anlamını yitiren ya da değişen sözcükler değil de yoldan çıkan değişen bizler miyiz?..

By;Mavigün