13 Eylül 2010 Pazartesi
Kahverenkli
Bir adım geride
Durmak belki...
İki hayat arasında
Sırat gibi...
Kalbimin hikayesi...
Avuçlarına kelebek konmuş;
yüreği nasırlı...
Kim bu kadın?
Elinde elimin haritası,
Nefesinde nefesimin
Mayası...
Sevap ötesi,
Günah kraliçesi...
...
...
Adını yutkundum....
Hiç ağlamadım,
Hıçkırmadım....
....
Şimdi bu taşı;
Şehrin altına koymak, niye?
Ne güzeldi gözlerin...
Kahverengi...
Ahmet Emre Gülveren
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder