2 Eylül 2009 Çarşamba

Maviye Özlem


Hain lacivert bir uğultuydu gece
Gecede lacivert bir gülümseme (lacivert neyin rengiyse)
İnadına mavi diyorum ben
Avazım çıktığı kadar (sende demiştim anımsa!)
İnadına bir tek renk aklımda!
Ne ses(n) sizlik,
Ne dili tutulmuş, sus olmuş Temmuz dudaklar
Ne ak düşmüş
Ve daha düşecek olan takvimi belirsiz saçlar
Ve ne de orman gibi yalnızlık var şimdi!
İnadına o renk inadına mavi...
.......
...
...
...
....
......
Bedenimizin kaç parçası kaç bin yerde
Kaç ömrü kaç kere yaşayamadığımızın diyetidir belkide
Maviye Özlem!

Yoksul sokaklar bilir
En çok onlar satar maviyi
ki
parayla alınmazlar en çok onlardan sorulur
Binlerce yıl öteden
Binlerce sevda yüklüdür heybelerinde
Nakış nakış işlenen türküler
İlmik ilmik dokunan şiirler
Ve hepsinin mavidir gözleri
Kahverengime inat!

Senin de gözlerin kahverengiydi
Mavi desekte
Sende demlenmez miydi güzele dair ne varsa?
Sen kahve tadında
Ben fincanda kalan telvenin altında!

Hadi gülümse
Çocuk yanların yeşersin
Bak mavi bırakıyorum avuçlarına
Bu yaşam denilen macera sende demlensin!


Deniz Ekrem

4 yorum:

mavigun41 dedi ki...

CANIM KARDEŞİM 'E

Bazen mavilerde kendide maviyi kaybeder...
Başka bir renge bürünür de tanıyamaz kendini...
o da özlemektedir içinde saklanan maviyi...
umar ve bilir tekrar kavuşacaktır
maviye ama o zamana kadar
artık rengi hüzün sarısıdır.
ve bilir ki mavi yüreğinde hep taşıyacaktır artık bu hüzün sarısı rengi..kavuşasa da maviye
alışacaktır hüznün sarısıyla birlikte yanyana sarıya rağmen maviyi yaşatmaya...
sevgilerimle..

not: Başlığı görünce yazmadan edemedim.

Hüzün Sarısı...


Yakışır bana bilirim
Siyahlarımın üstüne serptiğim
hüzün sarısı
kelimelerim de tütün sarısı
baştan başa hazana boyadım zaten
yazımı kışımı
şarkılarım bile hüzün sarısı


evimin her yanında
hüzün mumları yanar başak sarısı
yüzüme vurur hüzün rengi titrek aydılığı


güneş hüzündür
gece hüznün katran karası
demleyip demleyip yüreğimde
hasret içerim her gece yarısı


yakışır bana bilirim
hüzün sarısı
ne dolar ne boşalır
öylece durur yeri
öylece durur donan bir bi gözyaşı gibi
yokluğunun tütün rengi acısı


kıyamet kuşları dönüyor
başımda
ayrılık alameti mi bu sesler
ne olacak sonrası
kaçıp saklanmalıyım eski şarkılarıma
benim sığınağım
yalnızlığım
siyahlarım
karanın en karası


yine de
yakışır bana bilirim hüzün sarısı


Ceyda GÖRK

eylem dedi ki...

Ablam benim ne iyi edip gelmişsin

Maviye maviliklere en kısa zamanda kavuşman dileğiyle...
çabucak kavuşasın ki bizde sana kavuşalım özlüyoruz bilesin...

no name dedi ki...

Canım Ablam,
Acını kederini doyasıya yaşadın, yaşamaya da devam ediyorsun.
Mavinin sarıya baskın çıkmasını sabırla ve saygıyla bekliyoruz.

Sen de artık "annesi melek olanlar" kulübünün bir üyesisin, istemezdim bizim kulübe katılmanı ama madem katıldın duygularını bizimle paylaşmak zorundasın. Lütfen bize yazmaya devam et.

Seni Seviyoruz...

yağmur dedi ki...

"Annesi melek olanlar" kulübünün bi üyesi olarak ben de duygularımı paylaşmak istedim...



Gidenlerin ardından ağlamamayı sen öğrettin bana. Son yolculuğuna uğurlarken seni, tıpkı öğütlediğin gibi hiç ağlamadım. Hep güçlü ol derdin bana öyle yaptım. Ama senin öğretmediğin bişey varmış ki yıllar sonra ardından anladım. Meğer acılar gün geçtikçe daha bir beter çörekleniyormuş insanın içine… Her yaşta farklı ihtiyaç duyormuş insan canından bir parça olan sevdiğine. Ve evet insan tıpkı senin dediğin gibi her şeye alışıyormuş ama özlem hiç bitmiyormuş meğerse… Şimdi bunları yazmamdaki amaç seni üzmek değil meleğim sakın üzülme, iyiyim şükür iyiyim de özleminle baş edemediğim zamanlar oluyor işte böyle. Kelimeler belli belirsiz, sırasına aldırmadan yüreğimden dökülüveriyor bazen.
Seni çok özledim meleğim…
Mekânın cennet olsun benim güzel, beyaz meleğim…


http://www.youtube.com/watch?v=Z1u1_amAYcI