Ne çok iz bedenimde senden:
İki siyah haşhaş açtı
düşlerinle ısırdığın omuzlarımda;
Göğsümdeki bu onmayan yara
gözyaşının damladığı günden kalma;
"Mutlu aşk yok" diye inildemişti Aragon,
uçurum gibi parıldayan Elsa'ya.
Ah! Zakkumsu ses; Gümrah
bir bahçe olsun isterdim,
kederin ve deliliğin arkası..
" Ne kaldı bana senden?" demiştin,
çürüyen güllerin anısı sadece
çürüyen güllerin anısı...
Ah..! Niye kesmedin
uyurken bileklerimi..?
Ahmet Oktay
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder