Kırk yedi tur attıysa arz güneş etrafında
Kırk yediye katlandım ben bir sahaf rafında
Ecinnîyi topladım mâverânın ardından
Gölgeme mermi sıktım: Bu da sana: Dan. Dan. Dan.
Bir türlü anlamadım, asıl sual da bu yâ;
Beynimin içi miydi, yoksa dışı mı dünyâ
Tepelerin ardında var mı gerçek insanlar?
Hangi korku filminden kin ve nefret kusanlar?
Şaka falan değil bu. Ben hep bu virdi çektim:
Aynadaki kendim mi, ben mi daha gerçektim?
Didik didik ettim de ne nasıl, ne nedendi,
Ne beynim yedi beni, ne sualler tükendi
Başka sözüm yok ağam; söylenecek söylendi,
Kırk yedi fark mağlubum: Bu dünyâ beni yendi...
Selçuk Bekar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder