18 Haziran 2011 Cumartesi

Terkeden


Kimdi giden kimdi kalan
Giden mi suçludur her zaman?
Ne zaman başlar ayrılıklar
Dostluklar biter ne zaman?

Her geçen gün bir parça daha
Aldı götürdü bizden.
Aynı kalmıyordu hiçbir şey
Değişiyordu herşey
kendiliğinden

Artık çözülmüştü ellerimiz
Artık bölünmüştü yüreğimiz
Birimiz söylemeliydi bunu
Ötekini incitmeden

Kimdi giden kimdi kalan
Aslında giden değil
Kalandır terkeden
Giden de
bu yüzden gitmiştir zaten...

MURATHAN MUNGAN


DİnLeMek İçİn

1 yorum:

  1. Bugün günlerden hiç benim adım yok
    Kanatlanıyor içimden binlerce siyah kelebek
    Savruluyor rüzgarda yaprak gibi
    Kalbim uzaklarda bi yerde kalbim kayıp
    Sessiz yorgun ağır gözkapaklarım kapanıyor yine yine
    Karanlığa dokunabiliyor sanki ellerim
    YıkıK dökük bu şehrin duvarları birer birer üstüme yıkılıyor yine
    Sadece sesler duyuyorum
    Yine ayak sesleri uzaklardan
    Kuş sürüleri terk ederken bu şehri
    Ardında yoksul ve kimsesiz çocuk gibi bırakıyor yine
    Susuyorum yine sessizlik keskin
    Ve sonbahar sinsice yaklaşarak peşimde köpek gibi
    Bir yalnızlığı üstüme sürüklüyor yine
    Bekliyorum yine beklemek keskin
    Sözler hep yalan yeminleri unut
    Bir veda bir sebepsiz tokat gibi çarpıyor yine
    Buradan gitmem gerek yüzüme
    Şarkılar yalan duyduklarını unut
    Bir hikaye rüzgarın ellerinde savruluyor yine
    Her şeyi unutmam gerek yine
    Kestim akıttım damarlarımdaki kanımda akan o kirli siyah yalanları
    Acımıyor bileklerim olmadı acımıyor hiç
    Sildim çıkardım yüzümden kazıdım yüzüme çizdiğin o siyah derin yazgıları
    Acımıyor ellerim avuçlarım olmadı acıtmıyor hiçbir şey
    Kustum tükürdüm içimde senden kalan o keskin o acıtan hatıraları
    Acımıyor tenim acımıyor olmadı dokunduğun yerler
    Söktün defalarca diktim
    O küçük ellerinle açtığın ve sızlayan bütün yaralarımı
    Acımıyor artık kalbim olmadı kalbim
    Bana ne yaptın ne yaptın ne yaptın ne yaptın çocuk
    Sadece sessizce durdum ve öylece izledim bir meleğin ellerindeki ellerimin izlerini
    Niye yaptın niye yaptın niye yaptın ah çocuk
    Sadece sessizce durdum ve öylece izledim bir meleğin ellerindeki kaderimin sökülüşünü
    Bana ne yaptın ne yaptın ne yaptın ne yaptın çocuk
    Sadece sessizce durup öylece izlemek istedim bir meleğin ellerindeki kalbimi.
    Niye yaptın niye yaptın niye yaptın ah çocuk
    Sadece öylece durup sessizce izlemeyi istedim
    sadece bir meleği sevmeyi
    Göremiyorum duyamıyorum artık dokunamıyorum çocuk
    Hep bir şey eksik gibi ve hep bir şey yarım ve hep bir şey yok artık sanki
    Anlatamıyorum anlatamıyorum artık ağlayamıyorum çocuk
    Ne bir ışık var nede bir şarkı artık sokaklarında bu kaybetmiş şehrin
    İnanmıyorum inanmıyorum artık
    İnanamıyorum çocuk
    Ne bir isim var duvarlarında ah nede okunabilen bir cümle
    Bilmiyorum bilmiyorum artık sevemiyorum çocuk
    Sadece sessizce durdum ve öylece izledim bir meleğin ellerindeki ölümümü
    Ne yağmur ne kar ne yüzüme vuran rüzgar
    Canımı yakan acıtan sonbahar daha dinmedi çocuk
    Öyle beyaz ve öyle Seni silmedi çocuk Öyle maviydiki
    Alev alev yanan kirpiklerinden saçılan kıvılcımlarınla başlayan bu yangın
    Daha sönmedi çocuk öyle güzeldiki ve öyle
    Sönemedi çocuk öyle masum ama
    Bu viran şehirde bu viran hikaye henüz bitmedi
    Bitmedi bitmedi bitmedi çocuk
    Öyle yanlış öyle bitemedi çocuk
    Öyle yanlışki ve öyle
    Bu aciz şarkılar bu aciz dualar seni geri getirmedi getirmedi getirmedi çocuk
    Öyle çocuk dönmedin çocuk
    Bana ne yaptın ne yaptın ne yaptın ne yaptın çocuk
    Tüm maviler kirli şimdi ve tüm beyazlar utanç içinde ve sadece uyumak
    Niye yaptın niye yaptın niye yaptın ah çocuk
    Uyumak istiyorum

    YanıtlaSil