
Caddeden sokaklara doğru sesler elendi,
Pencereler kapandı, kapılar sürmelendi.
Bir kömür dumanıyle tütsülendi akşamlar,
Gurbete düşmüşlerin başına çöktü damlar...
Son yolcunun gömüldü yolda son adımları,
Bekçi sert bir vuruşla kırdı kaldırımları.
Mezarda ölü gibi yalnız kaldım odamda:
Yanan alnım duvarda, sönen gözlerim camda,
Yuvamı çiçekledim, sen bir meleksin diye,
Yollarını bekledim görüneceksin diye.
Senin için kandiller tutuştu kendisinden,
Resmine sürme çektim kandillerin isinden.
Saksıda incilendi yapraklar senin için,
Söylendi gelmez diye uzaklar senin için...
Saatler saatleri vurdu çelik sesiyle,
Saatler son gecemin geçti cenazesiyle,
Nihayet ben ağlarken toprağın yüzü güldü,
Sokaklardan caddeye doğru sesler döküldü...
Faruk Nafiz Çamlıbel
Timur Selçuk tarafından 1967 yılında
bestelenmiş ve seslendirilmiştir...
ne güzel bir şiir
YanıtlaSilduygu yüklü
bizlerle paylaştığın için teşekkürler
ellerine sağlık
Timur Selçuk'a teşekkürler
YanıtlaSilgüzel yorumlamış
faruk nafizi seviyorum.
YanıtlaSildaha sık hatırlasak daha güzel olacak.
günaydın
YanıtlaSilhani bugün günlük
kankacım ,böyle giderse bizim günlük isim değişikliğine gidecek ve haftalık olarak anılacak...
YanıtlaSilöyle görünüyor evet
YanıtlaSilcanın sağolsun bizde haftalık okuruz