Yalnız mı kaldım ne?.......
Olsun, benim ada'm var.........
Enver Halefoğlu
26 Ekim 2010 Salı
HerDemMavi
Mavi sevgi mavi huzur mavi mutluluktur... Mavi düşler yeşertir umutları mavi derinlikler yüceltir mavi gökyüzü kanatlandırır insanı. Mavi hayattır ve hayat masmavidir...
işte sonbahar.. bu mevsimde doğaya bakıyorum da doğa sanki yazın o sıcaklığındaki neşesinden yorulmuşda ben biraz dinleneyim der gibi geliyor bana hep..bazen o deli rüzgarı onun bu yorgunluğundan uyandırmak için çaba harcadığını düşünürüm. sonbahar araf ta kalmanın mevsimidir. yaz ile kışın ortasında.. önünde zor güçlükle geçecek bir mevsim vardır..dağların,ovaların, ağaçların,denizlerin,akarsuların.. tekrar eski neşesine eski sıcaklığına kavuşması için geçirmesi gereken zorluklar.. güçlenmek lazım.. kuvvetlenmek lazım..
HERDEMMAVİ belki bu yorgun düşmüş mevsimde bizimde yorgun yüreklerimize,yorgun bedenimize en güzel güç değil mi..
HERDEMMAVİ.. Bizim salı neşemiz.bizi soğuğa hazırlayan kışın zorluklarına hazırlayan bizim yürek sıcaklığımız değil mi?
hadi o zaman başlayalım.. zaman bulan zaman yaratan bir ses versin bize.. herkes ateşe bir odun atsın.. sıcaklık yayılsın yüreklerimize.. gelen kışa inat..
Kurşun sesi kadar hızlı geçer yaşamak; Öyle zordur ki , kurşunu havada , sevgiyi de yürekte tutmak Ve bir akşam üstü yanınızda kimsecikler olmaz; Ya da olması gerekenler yanınızdakiler değildir.
Kopan bir ipe, sımsıkı bir düğüm atarsanız , ipin en sağlam yeri artık bu düğümdür. Ama ipe her dokunuşunuzda , canınızı acıtan tek nokta , yine o düğümdür. ayhan aydos
Ne söylesen ne beklesen Yaradandan ya da kaderinden Ele geçmez istediğin Uğruna savaş vermediysen Sanki seni boğar gibi Sanki yeniden doğar gibi Sanki zaman zaman ölür gibi Acısını , çilesini çekmediysen Hani büklüm büklüm boynunda Hani paramparça ruhunda Hani soran gözlerle kapında Bekleyen dargın anıların gibi Sevilmeden de sevmeyi Neyi özlediğini bilmeyi Acı da olsa yine gerçeği Görüp te söylemeyi bilmeseydin
Not: bu şarkı dinlerken kankamı yolcu ettiğim gün arabasında çalıyordu ne zaman dinlesem o gün geliyor aklıma ... uzaklaşan araba ile gözümün önüne..el sallarken ona.. canım kankam kavuşmalarımız olsun diyerek sana kucak dolusu öpücükler yolluyorum..
Sen yalnızlığı bilir misin? Gördün mü hiç daha önce, dinledin mi? Bir gece yarısı, gözlerinin perdesi günü örttüğünde, deniz kızları gibi dokunur sesi kulaklarına. Biraz rüya, biraz hayal, biraz yok, aslında..... Hiç sesini duydun mu? Öyle ince, öyle acıklı gelir ki; sanki bestekarını kaybetmiş yetim bir beste. Dalarsın geceye...Bir yanında kayıp aşk bestesi, bir yanında ihmal ettiğin üstü toza bulanmış, sararmış anıların. Günü geçmiş sevdaların...Aşkların...
Unutanlarınla / unuttukların... Elbette asla unutamayacak oldukların.
Ben aslında öyle bir şarkı yazmak isterdim ki İçinde sen, ben ve sevmek yalnızca
Bu şarkıyı herkes söylemek isterdi Ama kimse ayrılığa, ölüme, yağmura dur diyemedi Bir gün kabalık edersem Habersiz çekip gidersem Yalnızlığım sana emanet Çiçeklerimiz solmasın Artık kaybetmek olmasın Anılardan, baharlardan tüket
Ninniler söyleyebilseydim Uyusaydın kollarımda Öyle bir aşk ki dokunsaydı sonsuza
Bu şarkıyı herkes söylemek isterdi Ama kimse ayrılığa, ölüme, yağmura dur diyemedi Bir gün kabalık edersem Habersiz çekip gidersem Yalnızlığım sana emanet Çiçeklerimiz solmasın Artık kaybetmek olmasın Anılardan, baharlardan tüket
Ne zaman dalsan sevdanın labirentlerine Uzun ve tiz bir ıslık sesi karşılar yüreğini. Sevgiler imparatorluğu uzaktır, bekletir seni Rüyalar pembe düşlerdir, siyaha çalar kimi Eşsizdir yüreğin, barındırır tüm güzellikleri Lirik bir bakış ol ve törpüle artık çilelerini…
Kırık dökük anılardan çıkardığımız yazılar ve bu anıların yüreğimizde açtığı yaralarla yaşamak zor gelir bizim gibilere. Uçsuz, upuzun ovalarda yalın ayak yürümek, varmayı düşlediğimiz dağlara tırmanmak ve oralarda yankımızı duyurmak çabası hep vardır. Kimi yastığa başını koyunca bunları düşünürsün, kimi yüreğini sevecek, okşayacak bir el beklersin. Sonsuza dek gözlerine bakıp, aynı sonsuzluğa ulaştıracak bir bakış dilersin.
Hayatın garip çarklarında tüm bunlar mümkündür. Ancak bilinmeyenlerle, anlaşılmayanlarla mücadele ederken bu güzellikleri kaybediverirsin ve onlardan dirhem dirhem mahrum kalırsın. Yaşamın mavi denizlerinde özgür kulaçlar atmayı kim istemez ki, yüreğimizdeki sevda ateşiyle ve aşk tütsüsüyle ibadete durmak, o ibadetlerin barınağında sonsuza dek sevişmeyi kim dilemez ki? . İşte böylesi beklentilerde yüreğin hep boştur, sözcüklerin yıldızlara değer ve geri dönmez. Ay kıskanç ışıklarını yeryüzüne gönderirken sürekli bedel alır, sürekli yeniler doğa görüntüsünü, hızla tükenen mevsimler gibi.
Bir yol vardır aslında sevmek için. O yol tehlikelerle dolu olduğu için cazip gelmez bizlere. Bu doğanın diğer yüzüdür ve sürekli acılarla bütünleştirir sevenleri. O acılar ki, ömür törpüsüdür ve geriye dönüp bakmaya korkar insan. Korkuların ayak izleri derindir ve kaybolmayı istemezsin.
Oysa ki, dil yarası, yürek acısı beterdir. Yüreğin sızıları her doğan gün saklanır geçmişe. Saygı sevgiyi özler, sevgi saygı bekler, saygının düşürdüğü gül nehirlere düşer, nehirler sevgiyi gizler, gizlenen her sevgi de aşk’ı bekler. Fırtına tepelerinde bağdaş kurup oturunca farkına varmadan bunları düşünürsün. Bir elinde kağıt vardır, diğer elin yüreğinin gelgitlerini dinlemektedir. Kaleme varmaz elin, yüreğin tutukludur ve öfkelerinden sevinçler çıkarmayı düşler. Dumanınla bir sen boğulur, siteminle bir sen avunursun.
Kimi, bir yazı yazmak gelir içinden. Sonsuzluğa ışık tutacak bir mirasın kalsın istersin. Zorlarsın kendini, düşürürsün gözlerini bembeyaz kağıtlara. Bedeninin ateşlerine aldırmaz, yaşadıklarını takmaz, geriye dönüp bakmak istemezsin. Uyanınca, gece boyu dinmeyen yağmura uzatmak istersin sonra ellerini. Islak camlarda elini gezdirir, buğulanan camlara birkaç satır karalamak geçer içinden. Ansızın, dışarıdaki yağmur sularını kucaklamak istersin. Saçlarını serip deli yağmurlara çılgınca bir sevda yaşamayı düşlersin. Fakat neler düşlesen de, tuzaklarla dolu bu garip yerkürede adımların seni taşımaz, bir okul kaçağı gibi kendi tenhalarına dalarsın.
Kırılırsın, üzülürsün, yüreğine söz geçiremezsin. Çile yumaklarını sararsın durmaksızın. Ömür boyu taşıyamayacağın bir yalnızlığın kapısını tekrar çalarsın. Girdaplar gibidir için, döner başın, sessizce ağlarsın. Gözyaşlarını aynalara siler, dudaklarının kıvrımlarından, gözlerinin ovalarından ve yüreğinin labirentlerinden bir resim yaparsın. Dalarsın meçhullere, ararsın çocukluğunu ve kaderine yanarsın.
Bu olmazlar çemberi hep böyle döner anlayacağın. Aşk’a her zaman vakit vardır ve sevmek özünde aynıdır. Işıklara belediğin yürek ışıl ışıl bir gelecek düşler. Bir serçe yem ister pencerende, bir çekirge öter çatında ve yoldan geçmeye çalışan bir sürüngeni okşarsın gözlerinle. Anlayacağın bebek, sevmek için dokunmak zorunda değilsin. Yaşamak ve sevmek beşiğini sürekli salla yüreğinde. Bir gün, yarınlara kavuşunca güzelliğinin mükemmel bahçelerinde sevgiye uzatırsın ellerini. Sevgi dağlarının ne kadar yakın olduğuna, aşk denizlerinin ne kadar eşsiz olduğuna inan sen bile şaşarsın.
Ne zaman dalsan sevdanın labirentlerine Uzun ve tiz bir ıslık sesi karşılar yüreğini. Sevgiler imparatorluğu uzaktır, bekletir seni Rüyalar pembe düşlerdir, siyaha çalar kimi Eşsizdir yüreğin, barındırır tüm güzellikleri Lirik bir bakış ol ve törpüle artık çilelerini…
Kırık dökük anılardan çıkardığımız yazılar ve bu anıların yüreğimizde açtığı yaralarla yaşamak zor gelir bizim gibilere. Uçsuz, upuzun ovalarda yalın ayak yürümek, varmayı düşlediğimiz dağlara tırmanmak ve oralarda yankımızı duyurmak çabası hep vardır. Kimi yastığa başını koyunca bunları düşünürsün, kimi yüreğini sevecek, okşayacak bir el beklersin. Sonsuza dek gözlerine bakıp, aynı sonsuzluğa ulaştıracak bir bakış dilersin.
Hayatın garip çarklarında tüm bunlar mümkündür. Ancak bilinmeyenlerle, anlaşılmayanlarla mücadele ederken bu güzellikleri kaybediverirsin ve onlardan dirhem dirhem mahrum kalırsın. Yaşamın mavi denizlerinde özgür kulaçlar atmayı kim istemez ki, yüreğimizdeki sevda ateşiyle ve aşk tütsüsüyle ibadete durmak, o ibadetlerin barınağında sonsuza dek sevişmeyi kim dilemez ki? . İşte böylesi beklentilerde yüreğin hep boştur, sözcüklerin yıldızlara değer ve geri dönmez. Ay kıskanç ışıklarını yeryüzüne gönderirken sürekli bedel alır, sürekli yeniler doğa görüntüsünü, hızla tükenen mevsimler gibi.
AŞK BEKLEMEKTİR Bir yol vardır aslında sevmek için. O yol tehlikelerle dolu olduğu için cazip gelmez bizlere. Bu doğanın diğer yüzüdür ve sürekli acılarla bütünleştirir sevenleri. O acılar ki, ömür törpüsüdür ve geriye dönüp bakmaya korkar insan. Korkuların ayak izleri derindir ve kaybolmayı istemezsin.
Oysa ki, dil yarası, yürek acısı beterdir. Yüreğin sızıları her doğan gün saklanır geçmişe. Saygı sevgiyi özler, sevgi saygı bekler, saygının düşürdüğü gül nehirlere düşer, nehirler sevgiyi gizler, gizlenen her sevgi de aşk’ı bekler. Fırtına tepelerinde bağdaş kurup oturunca farkına varmadan bunları düşünürsün. Bir elinde kağıt vardır, diğer elin yüreğinin gelgitlerini dinlemektedir. Kaleme varmaz elin, yüreğin tutukludur ve öfkelerinden sevinçler çıkarmayı düşler. Dumanınla bir sen boğulur, siteminle bir sen avunursun.
Kimi, bir yazı yazmak gelir içinden. Sonsuzluğa ışık tutacak bir mirasın kalsın istersin. Zorlarsın kendini, düşürürsün gözlerini bembeyaz kağıtlara. Bedeninin ateşlerine aldırmaz, yaşadıklarını takmaz, geriye dönüp bakmak istemezsin. Uyanınca, gece boyu dinmeyen yağmura uzatmak istersin sonra ellerini. Islak camlarda elini gezdirir, buğulanan camlara birkaç satır karalamak geçer içinden. Ansızın, dışarıdaki yağmur sularını kucaklamak istersin. Saçlarını serip deli yağmurlara çılgınca bir sevda yaşamayı düşlersin. Fakat neler düşlesen de, tuzaklarla dolu bu garip yerkürede adımların seni taşımaz, bir okul kaçağı gibi kendi tenhalarına dalarsın.
Kırılırsın, üzülürsün, yüreğine söz geçiremezsin. Çile yumaklarını sararsın durmaksızın. Ömür boyu taşıyamayacağın bir yalnızlığın kapısını tekrar çalarsın. Girdaplar gibidir için, döner başın, sessizce ağlarsın. Gözyaşlarını aynalara siler, dudaklarının kıvrımlarından, gözlerinin ovalarından ve yüreğinin labirentlerinden bir resim yaparsın. Dalarsın meçhullere, ararsın çocukluğunu ve kaderine yanarsın.
Bu olmazlar çemberi hep böyle döner anlayacağın. Aşk’a her zaman vakit vardır ve sevmek özünde aynıdır. Işıklara belediğin yürek ışıl ışıl bir gelecek düşler. Bir serçe yem ister pencerende, bir çekirge öter çatında ve yoldan geçmeye çalışan bir sürüngeni okşarsın gözlerinle. Anlayacağın bebek, sevmek için dokunmak zorunda değilsin. Yaşamak ve sevmek beşiğini sürekli salla yüreğinde. Bir gün, yarınlara kavuşunca güzelliğinin mükemmel bahçelerinde sevgiye uzatırsın ellerini. Sevgi dağlarının ne kadar yakın olduğuna, aşk denizlerinin ne kadar eşsiz olduğuna inan sen bile şaşarsın.
Ne zaman dalsan sevdanın labirentlerine Uzun ve tiz bir ıslık sesi karşılar yüreğini. Sevgiler imparatorluğu uzaktır, bekletir seni Rüyalar pembe düşlerdir, siyaha çalar kimi Eşsizdir yüreğin, barındırır tüm güzellikleri Lirik bir bakış ol ve törpüle artık çilelerini…
Kırık dökük anılardan çıkardığımız yazılar ve bu anıların yüreğimizde açtığı yaralarla yaşamak zor gelir bizim gibilere. Uçsuz, upuzun ovalarda yalın ayak yürümek, varmayı düşlediğimiz dağlara tırmanmak ve oralarda yankımızı duyurmak çabası hep vardır. Kimi yastığa başını koyunca bunları düşünürsün, kimi yüreğini sevecek, okşayacak bir el beklersin. Sonsuza dek gözlerine bakıp, aynı sonsuzluğa ulaştıracak bir bakış dilersin.
Hayatın garip çarklarında tüm bunlar mümkündür. Ancak bilinmeyenlerle, anlaşılmayanlarla mücadele ederken bu güzellikleri kaybediverirsin ve onlardan dirhem dirhem mahrum kalırsın. Yaşamın mavi denizlerinde özgür kulaçlar atmayı kim istemez ki, yüreğimizdeki sevda ateşiyle ve aşk tütsüsüyle ibadete durmak, o ibadetlerin barınağında sonsuza dek sevişmeyi kim dilemez ki? . İşte böylesi beklentilerde yüreğin hep boştur, sözcüklerin yıldızlara değer ve geri dönmez. Ay kıskanç ışıklarını yeryüzüne gönderirken sürekli bedel alır, sürekli yeniler doğa görüntüsünü, hızla tükenen mevsimler gibi.
Bir yol vardır aslında sevmek için. O yol tehlikelerle dolu olduğu için cazip gelmez bizlere. Bu doğanın diğer yüzüdür ve sürekli acılarla bütünleştirir sevenleri. O acılar ki, ömür törpüsüdür ve geriye dönüp bakmaya korkar insan. Korkuların ayak izleri derindir ve kaybolmayı istemezsin.
Oysa ki, dil yarası, yürek acısı beterdir. Yüreğin sızıları her doğan gün saklanır geçmişe. Saygı sevgiyi özler, sevgi saygı bekler, saygının düşürdüğü gül nehirlere düşer, nehirler sevgiyi gizler, gizlenen her sevgi de aşk’ı bekler. Fırtına tepelerinde bağdaş kurup oturunca farkına varmadan bunları düşünürsün. Bir elinde kağıt vardır, diğer elin yüreğinin gelgitlerini dinlemektedir. Kaleme varmaz elin, yüreğin tutukludur ve öfkelerinden sevinçler çıkarmayı düşler. Dumanınla bir sen boğulur, siteminle bir sen avunursun.
Kimi, bir yazı yazmak gelir içinden. Sonsuzluğa ışık tutacak bir mirasın kalsın istersin. Zorlarsın kendini, düşürürsün gözlerini bembeyaz kağıtlara. Bedeninin ateşlerine aldırmaz, yaşadıklarını takmaz, geriye dönüp bakmak istemezsin. Uyanınca, gece boyu dinmeyen yağmura uzatmak istersin sonra ellerini. Islak camlarda elini gezdirir, buğulanan camlara birkaç satır karalamak geçer içinden. Ansızın, dışarıdaki yağmur sularını kucaklamak istersin. Saçlarını serip deli yağmurlara çılgınca bir sevda yaşamayı düşlersin. Fakat neler düşlesen de, tuzaklarla dolu bu garip yerkürede adımların seni taşımaz, bir okul kaçağı gibi kendi tenhalarına dalarsın.
Kırılırsın, üzülürsün, yüreğine söz geçiremezsin. Çile yumaklarını sararsın durmaksızın. Ömür boyu taşıyamayacağın bir yalnızlığın kapısını tekrar çalarsın. Girdaplar gibidir için, döner başın, sessizce ağlarsın. Gözyaşlarını aynalara siler, dudaklarının kıvrımlarından, gözlerinin ovalarından ve yüreğinin labirentlerinden bir resim yaparsın. Dalarsın meçhullere, ararsın çocukluğunu ve kaderine yanarsın.
Bu olmazlar çemberi hep böyle döner anlayacağın. Aşk’a her zaman vakit vardır ve sevmek özünde aynıdır. Işıklara belediğin yürek ışıl ışıl bir gelecek düşler. Bir serçe yem ister pencerende, bir çekirge öter çatında ve yoldan geçmeye çalışan bir sürüngeni okşarsın gözlerinle. Anlayacağın bebek, sevmek için dokunmak zorunda değilsin. Yaşamak ve sevmek beşiğini sürekli salla yüreğinde. Bir gün, yarınlara kavuşunca güzelliğinin mükemmel bahçelerinde sevgiye uzatırsın ellerini. Sevgi dağlarının ne kadar yakın olduğuna, aşk denizlerinin ne kadar eşsiz olduğuna inan sen bile şaşarsın.
Ne zaman dalsan sevdanın labirentlerine Uzun ve tiz bir ıslık sesi karşılar yüreğini. Sevgiler imparatorluğu uzaktır, bekletir seni Rüyalar pembe düşlerdir, siyaha çalar kimi Eşsizdir yüreğin, barındırır tüm güzellikleri Lirik bir bakış ol ve törpüle artık çilelerini…
Kırık dökük anılardan çıkardığımız yazılar ve bu anıların yüreğimizde açtığı yaralarla yaşamak zor gelir bizim gibilere. Uçsuz, upuzun ovalarda yalın ayak yürümek, varmayı düşlediğimiz dağlara tırmanmak ve oralarda yankımızı duyurmak çabası hep vardır. Kimi yastığa başını koyunca bunları düşünürsün, kimi yüreğini sevecek, okşayacak bir el beklersin. Sonsuza dek gözlerine bakıp, aynı sonsuzluğa ulaştıracak bir bakış dilersin.
Hayatın garip çarklarında tüm bunlar mümkündür. Ancak bilinmeyenlerle, anlaşılmayanlarla mücadele ederken bu güzellikleri kaybediverirsin ve onlardan dirhem dirhem mahrum kalırsın. Yaşamın mavi denizlerinde özgür kulaçlar atmayı kim istemez ki, yüreğimizdeki sevda ateşiyle ve aşk tütsüsüyle ibadete durmak, o ibadetlerin barınağında sonsuza dek sevişmeyi kim dilemez ki? . İşte böylesi beklentilerde yüreğin hep boştur, sözcüklerin yıldızlara değer ve geri dönmez. Ay kıskanç ışıklarını yeryüzüne gönderirken sürekli bedel alır, sürekli yeniler doğa görüntüsünü, hızla tükenen mevsimler gibi.
Bir yol vardır aslında sevmek için. O yol tehlikelerle dolu olduğu için cazip gelmez bizlere. Bu doğanın diğer yüzüdür ve sürekli acılarla bütünleştirir sevenleri. O acılar ki, ömür törpüsüdür ve geriye dönüp bakmaya korkar insan. Korkuların ayak izleri derindir ve kaybolmayı istemezsin.
Oysa ki, dil yarası, yürek acısı beterdir. Yüreğin sızıları her doğan gün saklanır geçmişe. Saygı sevgiyi özler, sevgi saygı bekler, saygının düşürdüğü gül nehirlere düşer, nehirler sevgiyi gizler, gizlenen her sevgi de aşk’ı bekler. Fırtına tepelerinde bağdaş kurup oturunca farkına varmadan bunları düşünürsün. Bir elinde kağıt vardır, diğer elin yüreğinin gelgitlerini dinlemektedir. Kaleme varmaz elin, yüreğin tutukludur ve öfkelerinden sevinçler çıkarmayı düşler. Dumanınla bir sen boğulur, siteminle bir sen avunursun.
Kimi, bir yazı yazmak gelir içinden. Sonsuzluğa ışık tutacak bir mirasın kalsın istersin. Zorlarsın kendini, düşürürsün gözlerini bembeyaz kağıtlara. Bedeninin ateşlerine aldırmaz, yaşadıklarını takmaz, geriye dönüp bakmak istemezsin. Uyanınca, gece boyu dinmeyen yağmura uzatmak istersin sonra ellerini. Islak camlarda elini gezdirir, buğulanan camlara birkaç satır karalamak geçer içinden. Ansızın, dışarıdaki yağmur sularını kucaklamak istersin. Saçlarını serip deli yağmurlara çılgınca bir sevda yaşamayı düşlersin. Fakat neler düşlesen de, tuzaklarla dolu bu garip yerkürede adımların seni taşımaz, bir okul kaçağı gibi kendi tenhalarına dalarsın.
Kırılırsın, üzülürsün, yüreğine söz geçiremezsin. Çile yumaklarını sararsın durmaksızın. Ömür boyu taşıyamayacağın bir yalnızlığın kapısını tekrar çalarsın. Girdaplar gibidir için, döner başın, sessizce ağlarsın. Gözyaşlarını aynalara siler, dudaklarının kıvrımlarından, gözlerinin ovalarından ve yüreğinin labirentlerinden bir resim yaparsın. Dalarsın meçhullere, ararsın çocukluğunu ve kaderine yanarsın.
Bu olmazlar çemberi hep böyle döner anlayacağın. Aşk’a her zaman vakit vardır ve sevmek özünde aynıdır. Işıklara belediğin yürek ışıl ışıl bir gelecek düşler. Bir serçe yem ister pencerende, bir çekirge öter çatında ve yoldan geçmeye çalışan bir sürüngeni okşarsın gözlerinle. Anlayacağın bebek, sevmek için dokunmak zorunda değilsin. Yaşamak ve sevmek beşiğini sürekli salla yüreğinde. Bir gün, yarınlara kavuşunca güzelliğinin mükemmel bahçelerinde sevgiye uzatırsın ellerini. Sevgi dağlarının ne kadar yakın olduğuna, aşk denizlerinin ne kadar eşsiz olduğuna inan sen bile şaşarsın.
İçimeki duygu beni öldürecek. Bekledim bekliyorum ne zaman dönecek? Şimdi sen gidiyorsun ya, beni kim sevecek? Hadi sen kıydın ya Ben kıyabilir miyim?? Terkedip gidiyorsun ya, ben kim sevecek? Hadi sen kıydın ya Ben kıyabilir miyim?
Söyle söyle ”sevmiyorum” de Yak canımı alıştım zaten sensizliğe
Gitme gitme ne olur gitme.. Hadi sen kıyadın da ben kıyabilir miyim??
AŞK BEKLEMEKTİR Ne zaman dalsan sevdanın labirentlerine Uzun ve tiz bir ıslık sesi karşılar yüreğini. Sevgiler imparatorluğu uzaktır, bekletir seni Rüyalar pembe düşlerdir, siyaha çalar kimi Eşsizdir yüreğin, barındırır tüm güzellikleri Lirik bir bakış ol ve törpüle artık çilelerini…
Kırık dökük anılardan çıkardığımız yazılar ve bu anıların yüreğimizde açtığı yaralarla yaşamak zor gelir bizim gibilere. Uçsuz, upuzun ovalarda yalın ayak yürümek, varmayı düşlediğimiz dağlara tırmanmak ve oralarda yankımızı duyurmak çabası hep vardır. Kimi yastığa başını koyunca bunları düşünürsün, kimi yüreğini sevecek, okşayacak bir el beklersin. Sonsuza dek gözlerine bakıp, aynı sonsuzluğa ulaştıracak bir bakış dilersin.
Hayatın garip çarklarında tüm bunlar mümkündür. Ancak bilinmeyenlerle, anlaşılmayanlarla mücadele ederken bu güzellikleri kaybediverirsin ve onlardan dirhem dirhem mahrum kalırsın. Yaşamın mavi denizlerinde özgür kulaçlar atmayı kim istemez ki, yüreğimizdeki sevda ateşiyle ve aşk tütsüsüyle ibadete durmak, o ibadetlerin barınağında sonsuza dek sevişmeyi kim dilemez ki? . İşte böylesi beklentilerde yüreğin hep boştur, sözcüklerin yıldızlara değer ve geri dönmez. Ay kıskanç ışıklarını yeryüzüne gönderirken sürekli bedel alır, sürekli yeniler doğa görüntüsünü, hızla tükenen mevsimler gibi.
Bir yol vardır aslında sevmek için. O yol tehlikelerle dolu olduğu için cazip gelmez bizlere. Bu doğanın diğer yüzüdür ve sürekli acılarla bütünleştirir sevenleri. O acılar ki, ömür törpüsüdür ve geriye dönüp bakmaya korkar insan. Korkuların ayak izleri derindir ve kaybolmayı istemezsin.
Oysa ki, dil yarası, yürek acısı beterdir. Yüreğin sızıları her doğan gün saklanır geçmişe. Saygı sevgiyi özler, sevgi saygı bekler, saygının düşürdüğü gül nehirlere düşer, nehirler sevgiyi gizler, gizlenen her sevgi de aşk’ı bekler. Fırtına tepelerinde bağdaş kurup oturunca farkına varmadan bunları düşünürsün. Bir elinde kağıt vardır, diğer elin yüreğinin gelgitlerini dinlemektedir. Kaleme varmaz elin, yüreğin tutukludur ve öfkelerinden sevinçler çıkarmayı düşler. Dumanınla bir sen boğulur, siteminle bir sen avunursun.
Kimi, bir yazı yazmak gelir içinden. Sonsuzluğa ışık tutacak bir mirasın kalsın istersin. Zorlarsın kendini, düşürürsün gözlerini bembeyaz kağıtlara. Bedeninin ateşlerine aldırmaz, yaşadıklarını takmaz, geriye dönüp bakmak istemezsin. Uyanınca, gece boyu dinmeyen yağmura uzatmak istersin sonra ellerini. Islak camlarda elini gezdirir, buğulanan camlara birkaç satır karalamak geçer içinden. Ansızın, dışarıdaki yağmur sularını kucaklamak istersin. Saçlarını serip deli yağmurlara çılgınca bir sevda yaşamayı düşlersin. Fakat neler düşlesen de, tuzaklarla dolu bu garip yerkürede adımların seni taşımaz, bir okul kaçağı gibi kendi tenhalarına dalarsın.
Kırılırsın, üzülürsün, yüreğine söz geçiremezsin. Çile yumaklarını sararsın durmaksızın. Ömür boyu taşıyamayacağın bir yalnızlığın kapısını tekrar çalarsın. Girdaplar gibidir için, döner başın, sessizce ağlarsın. Gözyaşlarını aynalara siler, dudaklarının kıvrımlarından, gözlerinin ovalarından ve yüreğinin labirentlerinden bir resim yaparsın. Dalarsın meçhullere, ararsın çocukluğunu ve kaderine yanarsın.
Bu olmazlar çemberi hep böyle döner anlayacağın. Aşk’a her zaman vakit vardır ve sevmek özünde aynıdır. Işıklara belediğin yürek ışıl ışıl bir gelecek düşler. Bir serçe yem ister pencerende, bir çekirge öter çatında ve yoldan geçmeye çalışan bir sürüngeni okşarsın gözlerinle. Anlayacağın bebek, sevmek için dokunmak zorunda değilsin. Yaşamak ve sevmek beşiğini sürekli salla yüreğinde. Bir gün, yarınlara kavuşunca güzelliğinin mükemmel bahçelerinde sevgiye uzatırsın ellerini. Sevgi dağlarının ne kadar yakın olduğuna, aşk denizlerinin ne kadar eşsiz olduğuna inan sen bile şaşarsın.
Merhabalar Biri bana yardım etsin nefes almak istiyorum ablacığım bir şarkıda ben istiyorum sitede demişsin ki iş yok diye şikayet ediyordun halen yok elimizdeki son işi yetiştirip parasını alma derdindeyiz:) Hadi ben işe devam az kaldı bitireceğim inşallah...
Devenin nerede tellal, pirenin neden berber oldugunu ben hic anlamadim. Kimseye de soramadim ama kücükken hayati masallardaki gibi sanirdim.
Cok uzaklarda bir yerde güzel bir memleket ve bir orman vardi, peri padisahi olmasa da kötüler cezalandirilir, iyilik yapan ile dogru olan hep kazanirdi!
"Bir varmis bir yokmus..." denilince sihirli bir dünyaya acilirdi kapilar, hayalimde zümrüt yesili agaclar, ucsuz bucaksiz tarlalar, caliskan ve mutlu insanlar görürdüm... "Evvel zaman icinde, kalbur saman icinde" bir tekerleme degil bir bilmeceydi bence, cözemeden büyüdüm.
Her sabah Türküm, dogruyum, caliskanim diye haykirdim. Acik ve temizdi kücücük anlim, onurlu dimdik basim... Sonra su gibi gecti yillar, cabucak ilerledi yasim.
Bin kere düstüm, bin kere kalktim. Yamuldum, dogruldum, tekrar yola koyuldum. Bazen cok yoruldum, yolûn kenarina oturdum. Arkada biraktiklarima baktim, kaybettiklerime agladim. Dizlerimden akan kani, yüregimde yaralari, gözümden dökülen yasi herkesten sakladim...
Ayakta durabilmek ve gercegi görebilmek kolay oldu sanma, ne bir Alaaddin vardi etrafta ne de bir sihirli lamba... Hem cahildim ve kibirli, hem de inat, keci gibi... Hatta biraz da ukala.. Itiraf ederim ama aramizda kalacaksa...
Gel zaman git zaman, hic beklemedigim bir anda bir dev cikti karsima. Ben hayretler icinde kendimi rüyada zannederken, ayaklarim kesiliverdi yerden. Dev israrla tekrar ediyordu "Dile benden ne dilersen!"
Kaybedecek vakit yoktu, yakisikli dev sürekli "Lütfen acele et!" diyordu "Günes 3 kez ardarda dogmadan önce bilmeliyim, aksi halde ölecegim!"
Pamuk prensesin üvey annesi gibi tas yürekli degilim ki, göz göre göre ölüme razi gelinir mi? "Dilegim senin sagligin!" diye kekeledim. Zaten düsünmekten aciz, büyülenmis gibiydim.
Cocuklar gibi sevindi koca dev, sarildi ellerime "Tesekkür ederim!" dedi "Hayatimi kurtardin! Iyi ki sana rastladim!"
Ben o gün, kendi cesaretimin sarhosu ve gercek bir masal kahramaniydim!
Ucmak icin devler ülkesine, sartlar öyle gerektiriyor diye, tikadim kulaklarimi her seye, yumdum gözlerimi iyice. Ancak ucus bitince, merakima yenildim, nereye geldigimi bilmek ve görmek istedim. Daha aralarken kirpiklerimi acildi iki gözüm kocaman faltasi gibi.
Aman Tanrim ne göreyim, ne gökte, ne yerdeyim! Ben devin kucaginda, meshur Kaf daginin ardinda, kus ucmaz, kervan gecmez bir cöldeyim..
Meger dev yolu sasirmis Kaf dagindan asirmis....
Mutlu olmak zordu cölde, öylesine yaban elde. Derken günün birinde dev basladi, günes altinda kardan adam gibi erimeye.. Ne adaklar, ne kurbanlar, ne de her gün kirk kere, kirk gün, kirk gece iyilesmesi icin edilen dualar... Hic bir sey ise yaramadi, cok gecmeden devin büyüklügünden eser kalmadi. Gözlerim kamastiran o parlak isik mum gibi söndü, her gecen gün biraz daha kücüldü ve yavas yavas öldü...
Az gittim uz gittim, dere-tepe-düz gittim...
Yani yola devam ettim. Galiba geride kalan artik siradandi, önemli olan yasananlardan biraz ders almakti. Belki de bütün mesele, sihirli özel dostluklarda özellikle, masallarin karismasiydi gercege...
Aslinda demek istedigim, kendi beceriksizligime gencligim olsa da mazeretim, herkes kendi yönünü kendi secmeli... Ve secerken bilmeli ki, cayir- cimen olacagi gibi kumlu ve tasli da olur yollar hatta bazilari dikenli... :)
Ben yalniz seni severdim sense kendini Hani daha da çekerdim senin derdini Kizgin degilim hiç inan kirgin degilim Üzgünüm koruyamadik askin ahengini
Nerelerdesin neler yaparsin Unuttun mu sahiden ah sen de mi Kimlesin nasil yasarsin Unuttun mu sahiden ah sen de mi
Aramiza yollar yabanci kollar zor yillar girdi Ümitlerimi saf sevinçlerimi derken seni kaybeettim Bir iki sözle bir kaç sarkiyi adaletsiz yargiyi Bir de bu talihsiz yazgiyi kalbime kaydettim
Ben seni tasirim tam suramda Tüketirken iyi kötü fani ömrümü Bir kez sevenlerdenmisim hiç haberim yokmus Avutamadim bir daha sensiz gönlümü
Aramiza yollar yabanci kollar zor yillar girdi Ümitlerimi saf sevinçlerimi derken seni kaybettim Bir iki sözle bir kaç sarkiyi adaletsiz yargiyi Birde bu talihsiz yazgiyi kalbime kaydettim
Dinleme yüregim kendini kalk son bir kara trene bin Ve sevdayi gördügün her durakta hiç düsünme in Aramiza yollar yabanci kollar zor yillar girdi Inanmazsin ama ben bunu ilk günden beri hissettim
canım kankacığım yüreğine sağlık ellerin dert görmesin.. masalların sonu gibi olmasa da hayat mutlu son yazılmasa da çoğu kez yaşadıklarımıza sen tüm sevdiklerin için zaten bir masal kahramanı değil misin. uçsuz bucaksız çölde olsa kaf dağın arkası da bizim hep yanımızda olan sen değil misin..
aslında bizi gerçekten karşılıksız sevenler değil mi esas kahramanlarımız. teşekkürler canım..
Unuttum kısaca seninle akla gelen her şeyi. Mesela almıyorum artık en sevdiğin gazeteyi, kullandığın bardakta bir gül yatmakta. Sevmiyorum güzel dediğin kokuyu ve ellerimi peteklerinde ısıtıyorum kaloriferin.
Unutulur mu oysa zirvesinde yaşanan onca şeyi hayatın? Ağlasam aklımdasın, gülsem aklımda; taktığım gözlüktesin uyurken yanımda. Atılır mıydı oysa kalbimde kilitlediğim onca güzel günü aşkının? Gittin altüst oldu Asya, yok oldu; uzaydan çıplak gözle izlenen bu büyük aşk dünyada. Ne kağıtlar tükettik, ne kalemler kırdık, ne kalpler. Tanımadığım insanlarla ağlıyorum fikren farklı; ama şeklen aynı aşk dramına ve bu insanlarla cevap arıyorum aklımdaki seninle iz bırakan tüm sorulara. Bardağını fırlatmışım, her şeyi kaldırıp atmışım, seni alıp kaçırmışım ne fark eder? Dünya dönmez oldu günler geçmez, kuşlar bana yoldaş oldu gece bitmez; ''seviyorum'' diyorsun, bağırıyorsun hatta, işe yaramıyor ve diyorlar bana artık ''giden gelmez''. Düşünmekle olmuyor, basıp gideceksin,içindeki ses engelliyor bu defa eski söylemlerine inat. Sevdim, sensiz geçmeyen hergün sevdiğime pişman ediyor. Oysa sen değil miydin lale bahçelerinde göz kırpan bedenime? İki kadeh devirip saatlerce başını göğsümden kaldırmayan değil miydin? Az mı yürüdük bardaktan boşalan yağmura inat alarmı çalışan arabaların eşlik ettiği boş caddelerde? Az mı çektik kahrını hayatın, çıkamayıp işin içerisinden her şeyi unutup sarıldığımızda sımsıkı o zor gecelerde? Üç yaşındaki çocukların bile işaret ettiği gerçeği görmek istemiyorum. Sen gitmedin, bırakmadım hayalini; istesemde göz bebeklerim vermez sana. Güzel dostum, sevgilim, hayatımdın. Aşkımın sahibi,gönlümdeki sultandın. Hak mıdır şimdi; seni NUH olup almışken ömür gemime,yalnız bırakıp beni,bulmamı istemen akvaryum balıklarında paha biçilmez hayalini?
Hak mıdır ey LEYLA; aşk acısının tohumlarını tarih sayfalarına serpip, cevap anahtarını vermeden gitmen? İnsanlar geçiyor önümden,ben geçiyorum önlerinden. Kafamda sana dair milyonlarca soru var; ama el kaldıran bulamıyorum geçenlerden,gözlerim yaşlı.Çocuklarla vakit geçirip düşünmemeye çalışıyorum,gülüyorum yalnız onlarla, ağlamamaya çalışıyorum ve buluyorum kendimi yalnız onlarla.Saate bakmadan yaşamayı denemenin bile zor olduğunu anlatıp kendime, ne yapacağımı şaşırıyorum sensiz geçen günlerde.
Şimdi kimi davet ederim yerini doldurması için kalbime bilemem; ama bilinen şu ki; ne lale kaldı büyük bahçede, ne de bende o günkü beden, göz kırpacağın. Ne Yusuf takmıştım bilirsin, Ne Züleyha takarım. Sevdan emin ellerde meraklanma, yok olana kadar kalbimin bir köşesinde saklarım. Ben hala sana aşığım bir tanem; Bunu böyle bilir Böyle yaşarım...
Unut Beni Uyuyorum uyuyorum Günler çabuk geçsin diye Kadehlere koyuyorum Acımı dindirsin diye Bekliyorum bekliyorum Bu sensizlik bitsin diye Seni özlediğim kadar Beni özlüyormusun, Sende rüyalarında Beni görüyormusun Öyle zorki ayrı kalmak Öyle dayanılmazki Unut beni sevgilim Ben unutmuyorum
BİR TUTAM MUTLULUK..! Sen varken yanımda içim okadar çok rahattı ki, Coşkun pınarlar gibi şen, Gülüne kavuşmuş bülbüller gibi cıvıl cıvıldım, Gözlerine baktıkça bakasım gelir, o gözlerde kaybolur giderdim, ...Sen yanımdayken bütün dertleri unutur, Toz pembe hayaller kurar, gelecege seni haykırırdım,
Seni kendimden bile çok sever ve hatta kendimden çok seni özlerdim, Sen yanımdayken zaman dursun ister, Seni kaybetmek ise hiç istemezdim, Her ayrılık bana azap verirdi, her ayrılık içimi yakar geçerdi, Korkardım bir daha seni göremeyecegim diye, Korkardım sımsıkı saramam diye, An olur aglardım seni birdaha bulamam diye,
Sen varken yokluguna dayanamaz iken, Sen benden, bedenimden, kalbimden gidersen, Beni terk edersen nasıl dayanırdım.. Bu acı çıglıga nasıl engel olabilirdim, Bir tutam mutluluk beklerken bir yıgın davetsiz hüzne ne derdim,
Sevgilim, benden gölgeni hiç çekmemeni istedim, Bir tutam mutluluk istedim, Bir tutam mutluluk yeterdi bana, Bir tutam mutluluk kafiydi senden bana Bir tutam mutlulukla idare ederdim bir ömür boyunca.. ŞAİR BARAN SOYLU
belki kimseye bildiremedik ulaşmadı haberimiz yerine oysa bu denizlerden karşı kıyılara ne çok yineledik 'utanmak biraz insan olmaktır aslında' biz getirmedik bilim ve tanrı egemenliğini sömürgeleri biz keşfetmedik günaha ilişkin değil kimliğimiz, günah belki bu çağdadır ve avuç içimizdeki yara ondan intikam almaya yetmez ansızın havaya düşer yorgunluğumuz dağ geyikleri üzerine bir söylence olur
kimse görmek istemez bizi akşamları çünkü inanca göre biz akşamı bacak aramıza gerer, alkolle inceltiriz ve inanırız daima utanmak biraz insan olmaktır aslında ihtilallerin riyasını düşünürüz ve isyanı kutsarız çokuluslu ölümlere soyunarak küçük yaşlardan beri biliriz bir yanımız öfke ve deniz bir yanımız palandöken doruğu ateş, toprak ve su gibi aziz olmayı denemeliyiz uygun zaman: gençlik olabilir mekân: kuşkusuz ortadoğu ve insan görünmeyen bir kuytuda ansızın utanmak biraz insan olmaktır aslında
sonra ceketimiz bir uzun rüzgar yüklenir ve ayaz kokar ellerimiz yıllarca haber alınamaz bizden postamız gecikir gecikir postamız diye cinnet getiririz güvercin katillerine oysa zaman bize eşlik etmek zorundadır geçmek zorundadır o uçmalıdır haberimiz, bildirilmelidir yerine 'günah belki bu çağdadır ve biz utanırız çünkü utanmak, biraz insan olmaktır aslında' Oktay TAFTALI
O MAVİLİK DEDİ beni uykudan uyandırır uyandırmaz dünyanın bütün huyları yüzünde ben bunlardan birini seviyorum en çok sana bir nar kesip uzatıyor ya doğa tutsam tanelerini sevincin gözyaşları derdim buna.
bir süre bakışıyoruz karşılıklı ben uykudan uyanır uyanmaz benimle şiir gibidir bu tam karşımda ama yazılmamış durmadan bileniyor aklımda.
seni unutarak baktığımda bile dünyanın her yerlerinden geçiyorsun yayılıyorsun kalabalıklara yalnız yayılmak mı aşkın en büyüğü, en dayanılmazı demeli buna.
özlenirsin, alabildiğine varsın da daha da var oluyorsun gün günden olgun bir meyva gibi güleceksin zamanla bir kadın da değilsin, bir kişi de değilsin bir kuş olsa mavilik derdi buna.
Yıllardır bir özlemdi Yanıp durdu bağrımda Tam ümidi kesmişken Onu gördüm karşımda Mavi mavi masmavi Gözleri boncuk mavi Bir gördüm aşık oldum Bu gelen kimin yari Hayat denen bu yolda Yürürken adım adım Mutluluğu ararken Birden ona rastladım Mavi mavi masmavi Gözleri boncuk mavi Bir gördüm aşık oldum Bu gelen kimin yari
Zordur İstanbul'u özlemek. kağıt kesiği gibi sızlar.Bazen "ulan küçücük bir yara işte nedir ki" deseniz de, varlığını hep hissettirir.İlacı yoktur, zehri kanınıza işlemiştir.
Caddesi, sokağı, köşesi, berisi değildir özlediğiniz... Topyekun kendisidir... Gecenin bir yarısı kafanız bozulunca bir dostun kapısını çalabileceğiniz yerdir. Başka yerde yok mudur öyle dostlar? Ne hikmetse yokturlar... Ya da sizde bir uyuşmuşluk, bir tutukluk vardır, misafirliğe gidilen evde buzdolabını açamamak gibi kasılır kalırsınız.
Böyle hasretken, böyle yanmışken gidersiniz İstanbul'a... İçiniz içinize sığmaz... "Yare geldim, koynuna geldim İstanbul'um" dersiniz en arabesk coşkunuzla, ama bu kez başka birşey vardır sizi yaralayacak. "İstanbul'u içindeyken özlemek" karmaşası...
Değişen şey, şehrin cehresinden ziyade size küskünlüğüdür. Onca hasretini çektiginiz dostlar, siz yokken de hayatlarından birşey eksilmemiş biçimde yaşamışlardır. Zira siz hepsinden, herşeyden, sizi siz yapan tüm birikimden uzakta yaşarken, onlar sadece sizden ayrı kalmışlardır, derdinizi anlayamazlar. Yüreğinize bıçak gibi giren şakalaşmalar başlar: Kaybolduğunuzu hissedersiniz... Artık hiçbir yere ait değilsinizdir. Ne zaman birine "yahu İstanbul'da kalsam mı?" diye sorsanız, "aklını peynir ekmekle mi yedin, b.k mu var burda, cennet gibi yerde yaşıyorsun, saçmalama" cevabını işitirsiniz. Gerçekten iyiliğiniz için mi böyle söyleniyordur, yoksa artık yokluğunuza mı alışılmıştır, karar veremezsiniz.Canınız daha da yanar...
Zordur İstanbul'u özlemek. Çünkü özlemeye bir başladınız mı, ardı arkası gelmez bu meretin... ayhan aydos
Söyleyin sevgilim nerde? İstanbul sokakları Çare bulun bu derdime İstanbul sokakları Onu benden siz aldınız Onu benden siz çaldınız Simdi yalniz bıraktınız İstanbul sokakları Sevdiğimi verin bana İstanbul sokakları Çare bulun bu derde iSTANBUL sokakları
ver elini istanbul gezelim senle şöyle bir anlatacaklarım var sana, kulelerine ve çınarlarına. bir kızı sevdim istanbul ben ona o kırmızıya hayran, sen kazan ben kepçe dönüyorum sokaklarında peşi sıra.
yedi tepeli kadim dostum benim büyüksün bilirim, yap bir büyüklük düğümle şunun yollarını kapıma.
bana inan istanbul tükeniyorum inceden bilseydim aşk böyle bir şeymiş, seviyorum der miydim önceden bir sızı geçmiyor istanbul bir de sözüm geçmiyor ona sözüm ona sevmeyecekmiş beni günlerdir her sözüm ona.
yedi tepeli kadim dostum benim büyüksün bilirim, yap bir büyüklük düğümle şunun yollarını kapıma.
düşün ki boğazına dizilmiş söylemeye yeltendiğin her söz mecalin yok, mecnunsun, yanıyorsun ilk defa düşüm orda istanbul bir yerinde uyuyor yap bir büyüklük düğümle şunun yollarını kapıma.
gözlerim boş bakışlarla takılıyor bir yerlere yüreğim kanıyor ılgıt ılgıt, sıcak sıcak şahlanıyor içimde özlemin kahrediyorum, karanlıklar içindeyim oysa istanbul ışıl ışıl, parlak
mutsuzluğum siniyor sokaklara seni solukluyorum derin derin büyüyor giderek içimde yokluğun anılar mil çekiyor gözlerime sürüklüyorum çaresiz yalnızlığımı vurdumduymaz acımasız yollarında istanbul'un
gözlerim boş bakışlarla takılıyor bir yerlere yüreğim kanıyor ılgıt ılgıt, sıcak sıcak şahlanıyor içimde özlemin kahrediyorum, karanlıklar içindeyim oysa istanbul ışıl ışıl, parlak
Seni özledim gittiğim her yerde özlemin var inanmıyor kalbim sözlerime sensiz seni özledim, sensiz her şey değersiz
unuttuğum büyük yalan gururumdan arta kalan sensiz düşman geçen zaman seni özledimm o kader ki meşhur sanık omzunda melekler tanık içimde mektuplar yanık seni özledim off seni özledim
gittiğin günden beri hergün ikiz sanki rakamlar düşüyor takvimlerden, üzerime üzerime bıraktığın yerde gel de bul beni bana bir gel desen o yolları hiç geçilmemiş sayarım hafızamı kurban eder aslalardan cayarım bir gel desen sana orucumu bozar sensizliğe doyarım bana bir gel desen... seni özledim..
unuttuğum büyük yalan gururumdan arta kalan sensiz düşman geçen zaman seni özledimm o kader ki meşhur sanık omzunda melekler tanık içimde mektuplar yanık seni özledim off seni özledim
Merhaba,
YanıtlaSilminicik bir seyehate çıkma durumundayım. Muhtemelen öğleden sonra aranızda olabilecem. Program sizde...
Kolay gelsin hepinize...
MERHABA..
YanıtlaSilHERDEMMAVİ..
işte sonbahar..
bu mevsimde doğaya bakıyorum da doğa sanki yazın o sıcaklığındaki neşesinden yorulmuşda ben biraz dinleneyim der gibi geliyor bana hep..bazen o deli rüzgarı onun bu yorgunluğundan uyandırmak için çaba harcadığını düşünürüm.
sonbahar araf ta kalmanın mevsimidir.
yaz ile kışın ortasında..
önünde zor güçlükle geçecek bir mevsim vardır..dağların,ovaların,
ağaçların,denizlerin,akarsuların..
tekrar eski neşesine eski sıcaklığına kavuşması için geçirmesi gereken zorluklar..
güçlenmek lazım..
kuvvetlenmek lazım..
HERDEMMAVİ belki bu yorgun düşmüş mevsimde bizimde yorgun yüreklerimize,yorgun bedenimize en güzel güç değil mi..
HERDEMMAVİ..
Bizim salı neşemiz.bizi soğuğa hazırlayan kışın zorluklarına hazırlayan bizim yürek sıcaklığımız değil mi?
hadi o zaman başlayalım..
zaman bulan
zaman yaratan bir ses versin bize..
herkes ateşe bir odun atsın..
sıcaklık yayılsın yüreklerimize..
gelen kışa inat..
yıldırım gürses den dinliyoruz..
YanıtlaSilsonbahar rüzgarı
düşen bir yaprak görürsen
beni hatırla demiştim
biliyorsun seni ben
sonbaharda sevmiştim
her sonbahar gelişinde
düşen sarı yapraklarla
kuru dallar arasında
sen gelirsin aklıma
rüzgarlı düşen yapraklar
daima senin hayalin
yine bir sonbaharda
geleceksin sen bana
her son bahar gelişinde
düşen sarı yapraklarla
kuru dallar arasında
sen gelirsin aklıma
http://www.lizoz.com/962193-yildirim-gurses-sonbahar-ruzgarlari.izle
Kurşun sesi kadar hızlı geçer yaşamak; Öyle zordur ki , kurşunu havada , sevgiyi de yürekte tutmak Ve bir akşam üstü yanınızda kimsecikler olmaz; Ya da olması gerekenler yanınızdakiler değildir.
YanıtlaSilKopan bir ipe, sımsıkı bir düğüm atarsanız , ipin en sağlam yeri artık bu düğümdür.
Ama ipe her dokunuşunuzda , canınızı acıtan tek nokta , yine o düğümdür.
ayhan aydos
sezen aksu dan
YanıtlaSilBÜKLÜM BÜKLÜM
Ne söylesen ne beklesen
Yaradandan ya da kaderinden
Ele geçmez istediğin
Uğruna savaş vermediysen
Sanki seni boğar gibi
Sanki yeniden doğar gibi
Sanki zaman zaman ölür gibi
Acısını , çilesini çekmediysen
Hani büklüm büklüm boynunda
Hani paramparça ruhunda
Hani soran gözlerle kapında
Bekleyen dargın anıların gibi
Sevilmeden de sevmeyi
Neyi özlediğini bilmeyi
Acı da olsa yine gerçeği
Görüp te söylemeyi bilmeseydin
http://www.dailymotion.com/video/x9m52m_sezen-aksu-buklum-buklum-2009-zaman_music
Not: bu şarkı dinlerken kankamı yolcu ettiğim gün arabasında çalıyordu ne zaman dinlesem o gün geliyor aklıma ...
uzaklaşan araba ile gözümün önüne..el sallarken ona..
canım kankam kavuşmalarımız olsun diyerek sana kucak dolusu öpücükler yolluyorum..
HERDEMMAVİ DE bu gün herkes yoğun anladım..
YanıtlaSilolsun..
ben devam ediyorum..
saat kaç olursa olsun bir selam verirsiniz umudunu taşıyarak..
Sen yalnızlığı bilir misin? Gördün mü hiç daha önce, dinledin mi?
YanıtlaSilBir gece yarısı, gözlerinin perdesi günü örttüğünde, deniz kızları gibi dokunur sesi kulaklarına. Biraz rüya, biraz hayal, biraz yok, aslında.....
Hiç sesini duydun mu? Öyle ince, öyle acıklı gelir ki; sanki bestekarını kaybetmiş yetim bir beste. Dalarsın geceye...Bir yanında kayıp aşk bestesi, bir yanında ihmal ettiğin üstü toza bulanmış, sararmış anıların. Günü geçmiş sevdaların...Aşkların...
Unutanlarınla / unuttukların... Elbette asla unutamayacak oldukların.
ayhan aydos
Feridun Düzağaç
YanıtlaSilYalnızlığım Sana Emanet
Ben aslında öyle bir şarkı yazmak isterdim ki
İçinde sen, ben ve sevmek yalnızca
Bu şarkıyı herkes söylemek isterdi
Ama kimse ayrılığa, ölüme, yağmura dur diyemedi
Bir gün kabalık edersem
Habersiz çekip gidersem
Yalnızlığım sana emanet
Çiçeklerimiz solmasın
Artık kaybetmek olmasın
Anılardan, baharlardan tüket
Ninniler söyleyebilseydim
Uyusaydın kollarımda
Öyle bir aşk ki dokunsaydı sonsuza
Bu şarkıyı herkes söylemek isterdi
Ama kimse ayrılığa, ölüme, yağmura dur diyemedi
Bir gün kabalık edersem
Habersiz çekip gidersem
Yalnızlığım sana emanet
Çiçeklerimiz solmasın
Artık kaybetmek olmasın
Anılardan, baharlardan tüket
http://www.izlesen.org/feridun-duzagac-yalnizligim-sana-emanet.html
AŞK BEKLEMEKTİR
YanıtlaSilNe zaman dalsan sevdanın labirentlerine
Uzun ve tiz bir ıslık sesi karşılar yüreğini.
Sevgiler imparatorluğu uzaktır, bekletir seni
Rüyalar pembe düşlerdir, siyaha çalar kimi
Eşsizdir yüreğin, barındırır tüm güzellikleri
Lirik bir bakış ol ve törpüle artık çilelerini…
Kırık dökük anılardan çıkardığımız yazılar ve bu anıların yüreğimizde açtığı yaralarla yaşamak zor gelir bizim gibilere. Uçsuz, upuzun ovalarda yalın ayak yürümek, varmayı düşlediğimiz dağlara tırmanmak ve oralarda yankımızı duyurmak çabası hep vardır. Kimi yastığa başını koyunca bunları düşünürsün, kimi yüreğini sevecek, okşayacak bir el beklersin. Sonsuza dek gözlerine bakıp, aynı sonsuzluğa ulaştıracak bir bakış dilersin.
Hayatın garip çarklarında tüm bunlar mümkündür. Ancak bilinmeyenlerle, anlaşılmayanlarla mücadele ederken bu güzellikleri kaybediverirsin ve onlardan dirhem dirhem mahrum kalırsın. Yaşamın mavi denizlerinde özgür kulaçlar atmayı kim istemez ki, yüreğimizdeki sevda ateşiyle ve aşk tütsüsüyle ibadete durmak, o ibadetlerin barınağında sonsuza dek sevişmeyi kim dilemez ki? . İşte böylesi beklentilerde yüreğin hep boştur, sözcüklerin yıldızlara değer ve geri dönmez. Ay kıskanç ışıklarını yeryüzüne gönderirken sürekli bedel alır, sürekli yeniler doğa görüntüsünü, hızla tükenen mevsimler gibi.
Bir yol vardır aslında sevmek için. O yol tehlikelerle dolu olduğu için cazip gelmez bizlere. Bu doğanın diğer yüzüdür ve sürekli acılarla bütünleştirir sevenleri. O acılar ki, ömür törpüsüdür ve geriye dönüp bakmaya korkar insan. Korkuların ayak izleri derindir ve kaybolmayı istemezsin.
Oysa ki, dil yarası, yürek acısı beterdir. Yüreğin sızıları her doğan gün saklanır geçmişe. Saygı sevgiyi özler, sevgi saygı bekler, saygının düşürdüğü gül nehirlere düşer, nehirler sevgiyi gizler, gizlenen her sevgi de aşk’ı bekler. Fırtına tepelerinde bağdaş kurup oturunca farkına varmadan bunları düşünürsün. Bir elinde kağıt vardır, diğer elin yüreğinin gelgitlerini dinlemektedir. Kaleme varmaz elin, yüreğin tutukludur ve öfkelerinden sevinçler çıkarmayı düşler. Dumanınla bir sen boğulur, siteminle bir sen avunursun.
Kimi, bir yazı yazmak gelir içinden. Sonsuzluğa ışık tutacak bir mirasın kalsın istersin. Zorlarsın kendini, düşürürsün gözlerini bembeyaz kağıtlara. Bedeninin ateşlerine aldırmaz, yaşadıklarını takmaz, geriye dönüp bakmak istemezsin. Uyanınca, gece boyu dinmeyen yağmura uzatmak istersin sonra ellerini. Islak camlarda elini gezdirir, buğulanan camlara birkaç satır karalamak geçer içinden. Ansızın, dışarıdaki yağmur sularını kucaklamak istersin. Saçlarını serip deli yağmurlara çılgınca bir sevda yaşamayı düşlersin. Fakat neler düşlesen de, tuzaklarla dolu bu garip yerkürede adımların seni taşımaz, bir okul kaçağı gibi kendi tenhalarına dalarsın.
Kırılırsın, üzülürsün, yüreğine söz geçiremezsin. Çile yumaklarını sararsın durmaksızın. Ömür boyu taşıyamayacağın bir yalnızlığın kapısını tekrar çalarsın. Girdaplar gibidir için, döner başın, sessizce ağlarsın. Gözyaşlarını aynalara siler, dudaklarının kıvrımlarından, gözlerinin ovalarından ve yüreğinin labirentlerinden bir resim yaparsın. Dalarsın meçhullere, ararsın çocukluğunu ve kaderine yanarsın.
Bu olmazlar çemberi hep böyle döner anlayacağın. Aşk’a her zaman vakit vardır ve sevmek özünde aynıdır. Işıklara belediğin yürek ışıl ışıl bir gelecek düşler. Bir serçe yem ister pencerende, bir çekirge öter çatında ve yoldan geçmeye çalışan bir sürüngeni okşarsın gözlerinle. Anlayacağın bebek, sevmek için dokunmak zorunda değilsin. Yaşamak ve sevmek beşiğini sürekli salla yüreğinde. Bir gün, yarınlara kavuşunca güzelliğinin mükemmel bahçelerinde sevgiye uzatırsın ellerini. Sevgi dağlarının ne kadar yakın olduğuna, aşk denizlerinin ne kadar eşsiz olduğuna inan sen bile şaşarsın.
Selahattin Yetgin
AŞK BEKLEMEKTİR
YanıtlaSilNe zaman dalsan sevdanın labirentlerine
Uzun ve tiz bir ıslık sesi karşılar yüreğini.
Sevgiler imparatorluğu uzaktır, bekletir seni
Rüyalar pembe düşlerdir, siyaha çalar kimi
Eşsizdir yüreğin, barındırır tüm güzellikleri
Lirik bir bakış ol ve törpüle artık çilelerini…
Kırık dökük anılardan çıkardığımız yazılar ve bu anıların yüreğimizde açtığı yaralarla yaşamak zor gelir bizim gibilere. Uçsuz, upuzun ovalarda yalın ayak yürümek, varmayı düşlediğimiz dağlara tırmanmak ve oralarda yankımızı duyurmak çabası hep vardır. Kimi yastığa başını koyunca bunları düşünürsün, kimi yüreğini sevecek, okşayacak bir el beklersin. Sonsuza dek gözlerine bakıp, aynı sonsuzluğa ulaştıracak bir bakış dilersin.
Hayatın garip çarklarında tüm bunlar mümkündür. Ancak bilinmeyenlerle, anlaşılmayanlarla mücadele ederken bu güzellikleri kaybediverirsin ve onlardan dirhem dirhem mahrum kalırsın. Yaşamın mavi denizlerinde özgür kulaçlar atmayı kim istemez ki, yüreğimizdeki sevda ateşiyle ve aşk tütsüsüyle ibadete durmak, o ibadetlerin barınağında sonsuza dek sevişmeyi kim dilemez ki? . İşte böylesi beklentilerde yüreğin hep boştur, sözcüklerin yıldızlara değer ve geri dönmez. Ay kıskanç ışıklarını yeryüzüne gönderirken sürekli bedel alır, sürekli yeniler doğa görüntüsünü, hızla tükenen mevsimler gibi.
AŞK BEKLEMEKTİR
Bir yol vardır aslında sevmek için. O yol tehlikelerle dolu olduğu için cazip gelmez bizlere. Bu doğanın diğer yüzüdür ve sürekli acılarla bütünleştirir sevenleri. O acılar ki, ömür törpüsüdür ve geriye dönüp bakmaya korkar insan. Korkuların ayak izleri derindir ve kaybolmayı istemezsin.
Oysa ki, dil yarası, yürek acısı beterdir. Yüreğin sızıları her doğan gün saklanır geçmişe. Saygı sevgiyi özler, sevgi saygı bekler, saygının düşürdüğü gül nehirlere düşer, nehirler sevgiyi gizler, gizlenen her sevgi de aşk’ı bekler. Fırtına tepelerinde bağdaş kurup oturunca farkına varmadan bunları düşünürsün. Bir elinde kağıt vardır, diğer elin yüreğinin gelgitlerini dinlemektedir. Kaleme varmaz elin, yüreğin tutukludur ve öfkelerinden sevinçler çıkarmayı düşler. Dumanınla bir sen boğulur, siteminle bir sen avunursun.
Kimi, bir yazı yazmak gelir içinden. Sonsuzluğa ışık tutacak bir mirasın kalsın istersin. Zorlarsın kendini, düşürürsün gözlerini bembeyaz kağıtlara. Bedeninin ateşlerine aldırmaz, yaşadıklarını takmaz, geriye dönüp bakmak istemezsin. Uyanınca, gece boyu dinmeyen yağmura uzatmak istersin sonra ellerini. Islak camlarda elini gezdirir, buğulanan camlara birkaç satır karalamak geçer içinden. Ansızın, dışarıdaki yağmur sularını kucaklamak istersin. Saçlarını serip deli yağmurlara çılgınca bir sevda yaşamayı düşlersin. Fakat neler düşlesen de, tuzaklarla dolu bu garip yerkürede adımların seni taşımaz, bir okul kaçağı gibi kendi tenhalarına dalarsın.
Kırılırsın, üzülürsün, yüreğine söz geçiremezsin. Çile yumaklarını sararsın durmaksızın. Ömür boyu taşıyamayacağın bir yalnızlığın kapısını tekrar çalarsın. Girdaplar gibidir için, döner başın, sessizce ağlarsın. Gözyaşlarını aynalara siler, dudaklarının kıvrımlarından, gözlerinin ovalarından ve yüreğinin labirentlerinden bir resim yaparsın. Dalarsın meçhullere, ararsın çocukluğunu ve kaderine yanarsın.
Bu olmazlar çemberi hep böyle döner anlayacağın. Aşk’a her zaman vakit vardır ve sevmek özünde aynıdır. Işıklara belediğin yürek ışıl ışıl bir gelecek düşler. Bir serçe yem ister pencerende, bir çekirge öter çatında ve yoldan geçmeye çalışan bir sürüngeni okşarsın gözlerinle. Anlayacağın bebek, sevmek için dokunmak zorunda değilsin. Yaşamak ve sevmek beşiğini sürekli salla yüreğinde. Bir gün, yarınlara kavuşunca güzelliğinin mükemmel bahçelerinde sevgiye uzatırsın ellerini. Sevgi dağlarının ne kadar yakın olduğuna, aşk denizlerinin ne kadar eşsiz olduğuna inan sen bile şaşarsın.
Selahattin Yetgin
AŞK BEKLEMEKTİR.
YanıtlaSilNe zaman dalsan sevdanın labirentlerine
Uzun ve tiz bir ıslık sesi karşılar yüreğini.
Sevgiler imparatorluğu uzaktır, bekletir seni
Rüyalar pembe düşlerdir, siyaha çalar kimi
Eşsizdir yüreğin, barındırır tüm güzellikleri
Lirik bir bakış ol ve törpüle artık çilelerini…
Kırık dökük anılardan çıkardığımız yazılar ve bu anıların yüreğimizde açtığı yaralarla yaşamak zor gelir bizim gibilere. Uçsuz, upuzun ovalarda yalın ayak yürümek, varmayı düşlediğimiz dağlara tırmanmak ve oralarda yankımızı duyurmak çabası hep vardır. Kimi yastığa başını koyunca bunları düşünürsün, kimi yüreğini sevecek, okşayacak bir el beklersin. Sonsuza dek gözlerine bakıp, aynı sonsuzluğa ulaştıracak bir bakış dilersin.
Hayatın garip çarklarında tüm bunlar mümkündür. Ancak bilinmeyenlerle, anlaşılmayanlarla mücadele ederken bu güzellikleri kaybediverirsin ve onlardan dirhem dirhem mahrum kalırsın. Yaşamın mavi denizlerinde özgür kulaçlar atmayı kim istemez ki, yüreğimizdeki sevda ateşiyle ve aşk tütsüsüyle ibadete durmak, o ibadetlerin barınağında sonsuza dek sevişmeyi kim dilemez ki? . İşte böylesi beklentilerde yüreğin hep boştur, sözcüklerin yıldızlara değer ve geri dönmez. Ay kıskanç ışıklarını yeryüzüne gönderirken sürekli bedel alır, sürekli yeniler doğa görüntüsünü, hızla tükenen mevsimler gibi.
Bir yol vardır aslında sevmek için. O yol tehlikelerle dolu olduğu için cazip gelmez bizlere. Bu doğanın diğer yüzüdür ve sürekli acılarla bütünleştirir sevenleri. O acılar ki, ömür törpüsüdür ve geriye dönüp bakmaya korkar insan. Korkuların ayak izleri derindir ve kaybolmayı istemezsin.
Oysa ki, dil yarası, yürek acısı beterdir. Yüreğin sızıları her doğan gün saklanır geçmişe. Saygı sevgiyi özler, sevgi saygı bekler, saygının düşürdüğü gül nehirlere düşer, nehirler sevgiyi gizler, gizlenen her sevgi de aşk’ı bekler. Fırtına tepelerinde bağdaş kurup oturunca farkına varmadan bunları düşünürsün. Bir elinde kağıt vardır, diğer elin yüreğinin gelgitlerini dinlemektedir. Kaleme varmaz elin, yüreğin tutukludur ve öfkelerinden sevinçler çıkarmayı düşler. Dumanınla bir sen boğulur, siteminle bir sen avunursun.
Kimi, bir yazı yazmak gelir içinden. Sonsuzluğa ışık tutacak bir mirasın kalsın istersin. Zorlarsın kendini, düşürürsün gözlerini bembeyaz kağıtlara. Bedeninin ateşlerine aldırmaz, yaşadıklarını takmaz, geriye dönüp bakmak istemezsin. Uyanınca, gece boyu dinmeyen yağmura uzatmak istersin sonra ellerini. Islak camlarda elini gezdirir, buğulanan camlara birkaç satır karalamak geçer içinden. Ansızın, dışarıdaki yağmur sularını kucaklamak istersin. Saçlarını serip deli yağmurlara çılgınca bir sevda yaşamayı düşlersin. Fakat neler düşlesen de, tuzaklarla dolu bu garip yerkürede adımların seni taşımaz, bir okul kaçağı gibi kendi tenhalarına dalarsın.
Kırılırsın, üzülürsün, yüreğine söz geçiremezsin. Çile yumaklarını sararsın durmaksızın. Ömür boyu taşıyamayacağın bir yalnızlığın kapısını tekrar çalarsın. Girdaplar gibidir için, döner başın, sessizce ağlarsın. Gözyaşlarını aynalara siler, dudaklarının kıvrımlarından, gözlerinin ovalarından ve yüreğinin labirentlerinden bir resim yaparsın. Dalarsın meçhullere, ararsın çocukluğunu ve kaderine yanarsın.
Bu olmazlar çemberi hep böyle döner anlayacağın. Aşk’a her zaman vakit vardır ve sevmek özünde aynıdır. Işıklara belediğin yürek ışıl ışıl bir gelecek düşler. Bir serçe yem ister pencerende, bir çekirge öter çatında ve yoldan geçmeye çalışan bir sürüngeni okşarsın gözlerinle. Anlayacağın bebek, sevmek için dokunmak zorunda değilsin. Yaşamak ve sevmek beşiğini sürekli salla yüreğinde. Bir gün, yarınlara kavuşunca güzelliğinin mükemmel bahçelerinde sevgiye uzatırsın ellerini. Sevgi dağlarının ne kadar yakın olduğuna, aşk denizlerinin ne kadar eşsiz olduğuna inan sen bile şaşarsın.
Selahattin Yetgin
AŞK BEKLEMEKTİR
YanıtlaSilNe zaman dalsan sevdanın labirentlerine
Uzun ve tiz bir ıslık sesi karşılar yüreğini.
Sevgiler imparatorluğu uzaktır, bekletir seni
Rüyalar pembe düşlerdir, siyaha çalar kimi
Eşsizdir yüreğin, barındırır tüm güzellikleri
Lirik bir bakış ol ve törpüle artık çilelerini…
Kırık dökük anılardan çıkardığımız yazılar ve bu anıların yüreğimizde açtığı yaralarla yaşamak zor gelir bizim gibilere. Uçsuz, upuzun ovalarda yalın ayak yürümek, varmayı düşlediğimiz dağlara tırmanmak ve oralarda yankımızı duyurmak çabası hep vardır. Kimi yastığa başını koyunca bunları düşünürsün, kimi yüreğini sevecek, okşayacak bir el beklersin. Sonsuza dek gözlerine bakıp, aynı sonsuzluğa ulaştıracak bir bakış dilersin.
Hayatın garip çarklarında tüm bunlar mümkündür. Ancak bilinmeyenlerle, anlaşılmayanlarla mücadele ederken bu güzellikleri kaybediverirsin ve onlardan dirhem dirhem mahrum kalırsın. Yaşamın mavi denizlerinde özgür kulaçlar atmayı kim istemez ki, yüreğimizdeki sevda ateşiyle ve aşk tütsüsüyle ibadete durmak, o ibadetlerin barınağında sonsuza dek sevişmeyi kim dilemez ki? . İşte böylesi beklentilerde yüreğin hep boştur, sözcüklerin yıldızlara değer ve geri dönmez. Ay kıskanç ışıklarını yeryüzüne gönderirken sürekli bedel alır, sürekli yeniler doğa görüntüsünü, hızla tükenen mevsimler gibi.
Bir yol vardır aslında sevmek için. O yol tehlikelerle dolu olduğu için cazip gelmez bizlere. Bu doğanın diğer yüzüdür ve sürekli acılarla bütünleştirir sevenleri. O acılar ki, ömür törpüsüdür ve geriye dönüp bakmaya korkar insan. Korkuların ayak izleri derindir ve kaybolmayı istemezsin.
Oysa ki, dil yarası, yürek acısı beterdir. Yüreğin sızıları her doğan gün saklanır geçmişe. Saygı sevgiyi özler, sevgi saygı bekler, saygının düşürdüğü gül nehirlere düşer, nehirler sevgiyi gizler, gizlenen her sevgi de aşk’ı bekler. Fırtına tepelerinde bağdaş kurup oturunca farkına varmadan bunları düşünürsün. Bir elinde kağıt vardır, diğer elin yüreğinin gelgitlerini dinlemektedir. Kaleme varmaz elin, yüreğin tutukludur ve öfkelerinden sevinçler çıkarmayı düşler. Dumanınla bir sen boğulur, siteminle bir sen avunursun.
Kimi, bir yazı yazmak gelir içinden. Sonsuzluğa ışık tutacak bir mirasın kalsın istersin. Zorlarsın kendini, düşürürsün gözlerini bembeyaz kağıtlara. Bedeninin ateşlerine aldırmaz, yaşadıklarını takmaz, geriye dönüp bakmak istemezsin. Uyanınca, gece boyu dinmeyen yağmura uzatmak istersin sonra ellerini. Islak camlarda elini gezdirir, buğulanan camlara birkaç satır karalamak geçer içinden. Ansızın, dışarıdaki yağmur sularını kucaklamak istersin. Saçlarını serip deli yağmurlara çılgınca bir sevda yaşamayı düşlersin. Fakat neler düşlesen de, tuzaklarla dolu bu garip yerkürede adımların seni taşımaz, bir okul kaçağı gibi kendi tenhalarına dalarsın.
Kırılırsın, üzülürsün, yüreğine söz geçiremezsin. Çile yumaklarını sararsın durmaksızın. Ömür boyu taşıyamayacağın bir yalnızlığın kapısını tekrar çalarsın. Girdaplar gibidir için, döner başın, sessizce ağlarsın. Gözyaşlarını aynalara siler, dudaklarının kıvrımlarından, gözlerinin ovalarından ve yüreğinin labirentlerinden bir resim yaparsın. Dalarsın meçhullere, ararsın çocukluğunu ve kaderine yanarsın.
Bu olmazlar çemberi hep böyle döner anlayacağın. Aşk’a her zaman vakit vardır ve sevmek özünde aynıdır. Işıklara belediğin yürek ışıl ışıl bir gelecek düşler. Bir serçe yem ister pencerende, bir çekirge öter çatında ve yoldan geçmeye çalışan bir sürüngeni okşarsın gözlerinle. Anlayacağın bebek, sevmek için dokunmak zorunda değilsin. Yaşamak ve sevmek beşiğini sürekli salla yüreğinde. Bir gün, yarınlara kavuşunca güzelliğinin mükemmel bahçelerinde sevgiye uzatırsın ellerini. Sevgi dağlarının ne kadar yakın olduğuna, aşk denizlerinin ne kadar eşsiz olduğuna inan sen bile şaşarsın.
Selahattin Yetgin
Gökçe Kırgız'ın
YanıtlaSilBekledim Bekliyorum
İçimeki duygu beni öldürecek.
Bekledim bekliyorum ne zaman dönecek?
Şimdi sen gidiyorsun ya, beni kim sevecek?
Hadi sen kıydın ya
Ben kıyabilir miyim??
Terkedip gidiyorsun ya, ben kim sevecek?
Hadi sen kıydın ya
Ben kıyabilir miyim?
Söyle söyle ”sevmiyorum” de
Yak canımı alıştım zaten sensizliğe
Gitme gitme ne olur gitme..
Hadi sen kıyadın da ben kıyabilir miyim??
http://www.trtube.com/gokce-kirgizin-yeni-sarkisi-bekledim-bekliyorum-51549.html
AŞK BEKLEMEKTİR
YanıtlaSilNe zaman dalsan sevdanın labirentlerine
Uzun ve tiz bir ıslık sesi karşılar yüreğini.
Sevgiler imparatorluğu uzaktır, bekletir seni
Rüyalar pembe düşlerdir, siyaha çalar kimi
Eşsizdir yüreğin, barındırır tüm güzellikleri
Lirik bir bakış ol ve törpüle artık çilelerini…
Kırık dökük anılardan çıkardığımız yazılar ve bu anıların yüreğimizde açtığı yaralarla yaşamak zor gelir bizim gibilere. Uçsuz, upuzun ovalarda yalın ayak yürümek, varmayı düşlediğimiz dağlara tırmanmak ve oralarda yankımızı duyurmak çabası hep vardır. Kimi yastığa başını koyunca bunları düşünürsün, kimi yüreğini sevecek, okşayacak bir el beklersin. Sonsuza dek gözlerine bakıp, aynı sonsuzluğa ulaştıracak bir bakış dilersin.
Hayatın garip çarklarında tüm bunlar mümkündür. Ancak bilinmeyenlerle, anlaşılmayanlarla mücadele ederken bu güzellikleri kaybediverirsin ve onlardan dirhem dirhem mahrum kalırsın. Yaşamın mavi denizlerinde özgür kulaçlar atmayı kim istemez ki, yüreğimizdeki sevda ateşiyle ve aşk tütsüsüyle ibadete durmak, o ibadetlerin barınağında sonsuza dek sevişmeyi kim dilemez ki? . İşte böylesi beklentilerde yüreğin hep boştur, sözcüklerin yıldızlara değer ve geri dönmez. Ay kıskanç ışıklarını yeryüzüne gönderirken sürekli bedel alır, sürekli yeniler doğa görüntüsünü, hızla tükenen mevsimler gibi.
Bir yol vardır aslında sevmek için. O yol tehlikelerle dolu olduğu için cazip gelmez bizlere. Bu doğanın diğer yüzüdür ve sürekli acılarla bütünleştirir sevenleri. O acılar ki, ömür törpüsüdür ve geriye dönüp bakmaya korkar insan. Korkuların ayak izleri derindir ve kaybolmayı istemezsin.
Oysa ki, dil yarası, yürek acısı beterdir. Yüreğin sızıları her doğan gün saklanır geçmişe. Saygı sevgiyi özler, sevgi saygı bekler, saygının düşürdüğü gül nehirlere düşer, nehirler sevgiyi gizler, gizlenen her sevgi de aşk’ı bekler. Fırtına tepelerinde bağdaş kurup oturunca farkına varmadan bunları düşünürsün. Bir elinde kağıt vardır, diğer elin yüreğinin gelgitlerini dinlemektedir. Kaleme varmaz elin, yüreğin tutukludur ve öfkelerinden sevinçler çıkarmayı düşler. Dumanınla bir sen boğulur, siteminle bir sen avunursun.
Kimi, bir yazı yazmak gelir içinden. Sonsuzluğa ışık tutacak bir mirasın kalsın istersin. Zorlarsın kendini, düşürürsün gözlerini bembeyaz kağıtlara. Bedeninin ateşlerine aldırmaz, yaşadıklarını takmaz, geriye dönüp bakmak istemezsin. Uyanınca, gece boyu dinmeyen yağmura uzatmak istersin sonra ellerini. Islak camlarda elini gezdirir, buğulanan camlara birkaç satır karalamak geçer içinden. Ansızın, dışarıdaki yağmur sularını kucaklamak istersin. Saçlarını serip deli yağmurlara çılgınca bir sevda yaşamayı düşlersin. Fakat neler düşlesen de, tuzaklarla dolu bu garip yerkürede adımların seni taşımaz, bir okul kaçağı gibi kendi tenhalarına dalarsın.
Kırılırsın, üzülürsün, yüreğine söz geçiremezsin. Çile yumaklarını sararsın durmaksızın. Ömür boyu taşıyamayacağın bir yalnızlığın kapısını tekrar çalarsın. Girdaplar gibidir için, döner başın, sessizce ağlarsın. Gözyaşlarını aynalara siler, dudaklarının kıvrımlarından, gözlerinin ovalarından ve yüreğinin labirentlerinden bir resim yaparsın. Dalarsın meçhullere, ararsın çocukluğunu ve kaderine yanarsın.
Bu olmazlar çemberi hep böyle döner anlayacağın. Aşk’a her zaman vakit vardır ve sevmek özünde aynıdır. Işıklara belediğin yürek ışıl ışıl bir gelecek düşler. Bir serçe yem ister pencerende, bir çekirge öter çatında ve yoldan geçmeye çalışan bir sürüngeni okşarsın gözlerinle. Anlayacağın bebek, sevmek için dokunmak zorunda değilsin. Yaşamak ve sevmek beşiğini sürekli salla yüreğinde. Bir gün, yarınlara kavuşunca güzelliğinin mükemmel bahçelerinde sevgiye uzatırsın ellerini. Sevgi dağlarının ne kadar yakın olduğuna, aşk denizlerinin ne kadar eşsiz olduğuna inan sen bile şaşarsın.
Selahattin Yetgin
Merhabalar
YanıtlaSilBiri bana yardım etsin
nefes almak istiyorum
ablacığım bir şarkıda ben istiyorum
sitede demişsin ki iş yok diye şikayet ediyordun
halen yok
elimizdeki son işi yetiştirip parasını alma derdindeyiz:)
Hadi ben işe devam
az kaldı bitireceğim inşallah...
Kankacim ellerine saglik, yüregin hic dert görmesin...
YanıtlaSilPaylastigin her satiri ilk firsatta okuyacagim yani gidiyorum ama yine birazdan buradayim...:)
Simdilik sadece herkese bir selam ve binlerce tesekkür... :)
ve....
Devenin nerede tellal, pirenin neden berber oldugunu ben hic anlamadim. Kimseye de soramadim ama kücükken hayati masallardaki gibi sanirdim.
YanıtlaSilCok uzaklarda bir yerde güzel bir memleket ve bir orman vardi, peri padisahi olmasa da kötüler cezalandirilir, iyilik yapan ile dogru olan hep kazanirdi!
"Bir varmis bir yokmus..." denilince sihirli bir dünyaya acilirdi kapilar, hayalimde zümrüt yesili agaclar, ucsuz bucaksiz tarlalar, caliskan ve mutlu insanlar görürdüm... "Evvel zaman icinde, kalbur saman icinde" bir tekerleme degil bir bilmeceydi bence, cözemeden büyüdüm.
Her sabah Türküm, dogruyum, caliskanim diye haykirdim. Acik ve temizdi kücücük anlim, onurlu dimdik basim... Sonra su gibi gecti yillar, cabucak ilerledi yasim.
Bin kere düstüm, bin kere kalktim. Yamuldum, dogruldum, tekrar yola koyuldum. Bazen cok yoruldum, yolûn kenarina oturdum. Arkada biraktiklarima baktim, kaybettiklerime agladim. Dizlerimden akan kani, yüregimde yaralari, gözümden dökülen yasi herkesten sakladim...
Ayakta durabilmek ve gercegi görebilmek kolay oldu sanma, ne bir Alaaddin vardi etrafta ne de bir sihirli lamba... Hem cahildim ve kibirli, hem de inat, keci gibi... Hatta biraz da ukala.. Itiraf ederim ama aramizda kalacaksa...
Gel zaman git zaman, hic beklemedigim bir anda bir dev cikti karsima. Ben hayretler icinde kendimi rüyada zannederken, ayaklarim kesiliverdi yerden. Dev israrla tekrar ediyordu "Dile benden ne dilersen!"
Kaybedecek vakit yoktu, yakisikli dev sürekli "Lütfen acele et!" diyordu "Günes 3 kez ardarda dogmadan önce bilmeliyim, aksi halde ölecegim!"
Pamuk prensesin üvey annesi gibi tas yürekli degilim ki, göz göre göre ölüme razi gelinir mi? "Dilegim senin sagligin!" diye kekeledim. Zaten düsünmekten aciz, büyülenmis gibiydim.
Cocuklar gibi sevindi koca dev, sarildi ellerime "Tesekkür ederim!" dedi "Hayatimi kurtardin! Iyi ki sana rastladim!"
Ben o gün, kendi cesaretimin sarhosu ve gercek bir masal kahramaniydim!
Ucmak icin devler ülkesine, sartlar öyle gerektiriyor diye, tikadim kulaklarimi her seye, yumdum gözlerimi iyice. Ancak ucus bitince, merakima yenildim, nereye geldigimi bilmek ve görmek istedim. Daha aralarken kirpiklerimi acildi iki gözüm kocaman faltasi gibi.
Aman Tanrim ne göreyim, ne gökte, ne yerdeyim! Ben devin kucaginda, meshur Kaf daginin ardinda, kus ucmaz, kervan gecmez bir cöldeyim..
Meger dev yolu sasirmis Kaf dagindan asirmis....
Mutlu olmak zordu cölde, öylesine yaban elde. Derken günün birinde dev basladi, günes altinda kardan adam gibi erimeye.. Ne adaklar, ne kurbanlar, ne de her gün kirk kere, kirk gün, kirk gece iyilesmesi icin edilen dualar... Hic bir sey ise yaramadi, cok gecmeden devin büyüklügünden eser kalmadi. Gözlerim kamastiran o parlak isik mum gibi söndü, her gecen gün biraz daha kücüldü ve yavas yavas öldü...
Az gittim uz gittim, dere-tepe-düz gittim...
Yani yola devam ettim. Galiba geride kalan artik siradandi, önemli olan yasananlardan biraz ders almakti. Belki de bütün mesele, sihirli özel dostluklarda özellikle, masallarin karismasiydi gercege...
Aslinda demek istedigim, kendi beceriksizligime gencligim olsa da mazeretim, herkes kendi yönünü kendi secmeli... Ve secerken bilmeli ki, cayir- cimen olacagi gibi kumlu ve tasli da olur yollar hatta bazilari dikenli... :)
Eylemcim..
YanıtlaSilkolay gelsin canım işte şarkın..
IŞIN KARACA söylüyor..
ARAMIZA YOLLAR
Ben yalniz seni severdim sense kendini
Hani daha da çekerdim senin derdini
Kizgin degilim hiç inan kirgin degilim
Üzgünüm koruyamadik askin ahengini
Nerelerdesin neler yaparsin
Unuttun mu sahiden ah sen de mi
Kimlesin nasil yasarsin
Unuttun mu sahiden ah sen de mi
Aramiza yollar yabanci kollar zor yillar girdi
Ümitlerimi saf sevinçlerimi derken seni kaybeettim
Bir iki sözle bir kaç sarkiyi adaletsiz yargiyi
Bir de bu talihsiz yazgiyi kalbime kaydettim
Ben seni tasirim tam suramda
Tüketirken iyi kötü fani ömrümü
Bir kez sevenlerdenmisim hiç haberim yokmus
Avutamadim bir daha sensiz gönlümü
Aramiza yollar yabanci kollar zor yillar girdi
Ümitlerimi saf sevinçlerimi derken seni kaybettim
Bir iki sözle bir kaç sarkiyi adaletsiz yargiyi
Birde bu talihsiz yazgiyi kalbime kaydettim
Dinleme yüregim kendini kalk son bir kara trene bin
Ve sevdayi gördügün her durakta hiç düsünme in
Aramiza yollar yabanci kollar zor yillar girdi
Inanmazsin ama ben bunu ilk günden beri hissettim
http://www.dailymotion.com/video/x1cebq_isin-karaca-aramiza-yollar_music
Merhabalar
YanıtlaSilEllerinize saglik, harikasiniz siz
"Allah`im hersey ne kadar da üst üste geldi, SIKISTIM kaldim" moduna uygun bir sarki da bana gönder ablacim elin degmisken :)
canım kankacığım
YanıtlaSilyüreğine sağlık ellerin dert görmesin..
masalların sonu gibi olmasa da hayat mutlu son yazılmasa da çoğu kez yaşadıklarımıza
sen tüm sevdiklerin için zaten bir masal kahramanı değil misin.
uçsuz bucaksız çölde olsa
kaf dağın arkası da bizim hep yanımızda olan sen değil misin..
aslında bizi gerçekten karşılıksız sevenler değil mi esas kahramanlarımız.
teşekkürler canım..
canım kayacım hoşgeldin..
YanıtlaSildemek iki arada bir derede
iki ayağın bir pabuçta durumlarındasın..
GRİBİN SÖYLÜYOR
ZOR GELİYOR..
Terk edip gitmek kolay
Alışkanlık kalır sadece geriye
Ve bir tek o koyar
Zor geliyor
Bitirmek başlamaktan
Barışmak savaşmaktan
Zor geliyor
Kabullenmek aldanmaktan
Ağır geliyor
Terk edip gitmek kolay
Alışkanlık kalır sadece geriye
Ve bir tek o koyar
Yeniden sevmek kolay
Başından başlamak gerekir her şeye
Ve bir tek o yorar
Ne senle ne de sensiz
Zor geliyor
Sevişmek uyumaktan
Unutmak kin tutmaktan
Zor geliyor
Bildiklerim yalanlardan
Ağır geliyor
Terk edip gitmek kolay
Alışkanlık kalır sadece geriye
Ve bir tek o koyar
Yeniden sevmek kolay
Başından başlamak gerekir her şeye
Ve bir tek o yorar
Ne senle ne sensiz
Ne senle ne de sensiz
Ne senle ne sensiz
Olmuyor
Olmuyor
Olmuyor
Olmuyor
Olmuyor
Olmuyor
Olmuyor
Terk edip gitmek kolay
Alışkanlık kalır sadece geriye
Ve bir tek o koyar
Yeniden sevmek kolay
Başından başlamak gerekir herşeye
Ve bir tek o yorar
Bir tek
Bir tek
Bir tek
Bir tek
Bir tek
Bir tek
Bir tek
Bir tek
Bir tek
Bir tek o koyar
http://www.dailymotion.com/video/x8p6bq_gripin-zor-geliyor_music
Unuttum kısaca seninle akla gelen her şeyi. Mesela almıyorum artık en sevdiğin gazeteyi, kullandığın bardakta bir gül yatmakta. Sevmiyorum güzel dediğin kokuyu ve ellerimi peteklerinde ısıtıyorum kaloriferin.
YanıtlaSilUnutulur mu oysa zirvesinde yaşanan onca şeyi hayatın? Ağlasam aklımdasın, gülsem aklımda; taktığım gözlüktesin uyurken yanımda. Atılır mıydı oysa kalbimde kilitlediğim onca güzel günü aşkının? Gittin altüst oldu Asya, yok oldu; uzaydan çıplak gözle izlenen bu büyük aşk dünyada. Ne kağıtlar tükettik, ne kalemler kırdık, ne kalpler. Tanımadığım insanlarla ağlıyorum fikren farklı; ama şeklen aynı aşk dramına ve bu insanlarla cevap arıyorum aklımdaki seninle iz bırakan tüm sorulara. Bardağını fırlatmışım, her şeyi kaldırıp atmışım, seni alıp kaçırmışım ne fark eder? Dünya dönmez oldu günler geçmez, kuşlar bana yoldaş oldu gece bitmez; ''seviyorum'' diyorsun, bağırıyorsun hatta, işe yaramıyor ve diyorlar bana artık ''giden gelmez''. Düşünmekle olmuyor, basıp gideceksin,içindeki ses engelliyor bu defa eski söylemlerine inat. Sevdim, sensiz geçmeyen hergün sevdiğime pişman ediyor. Oysa sen değil miydin lale bahçelerinde göz kırpan bedenime? İki kadeh devirip saatlerce başını göğsümden kaldırmayan değil miydin? Az mı yürüdük bardaktan boşalan yağmura inat alarmı çalışan arabaların eşlik ettiği boş caddelerde? Az mı çektik kahrını hayatın, çıkamayıp işin içerisinden her şeyi unutup sarıldığımızda sımsıkı o zor gecelerde? Üç yaşındaki çocukların bile işaret ettiği gerçeği görmek istemiyorum. Sen gitmedin, bırakmadım hayalini; istesemde göz bebeklerim vermez sana. Güzel dostum, sevgilim, hayatımdın. Aşkımın sahibi,gönlümdeki sultandın. Hak mıdır şimdi; seni NUH olup almışken ömür gemime,yalnız bırakıp beni,bulmamı istemen akvaryum balıklarında paha biçilmez hayalini?
Hak mıdır ey LEYLA; aşk acısının tohumlarını tarih sayfalarına serpip, cevap anahtarını vermeden gitmen? İnsanlar geçiyor önümden,ben geçiyorum önlerinden. Kafamda sana dair milyonlarca soru var; ama el kaldıran bulamıyorum geçenlerden,gözlerim yaşlı.Çocuklarla vakit geçirip düşünmemeye çalışıyorum,gülüyorum yalnız onlarla, ağlamamaya çalışıyorum ve buluyorum kendimi yalnız onlarla.Saate bakmadan yaşamayı denemenin bile zor olduğunu anlatıp kendime, ne yapacağımı şaşırıyorum sensiz geçen günlerde.
Şimdi kimi davet ederim yerini doldurması için kalbime bilemem; ama bilinen şu ki; ne lale kaldı büyük bahçede, ne de bende o günkü beden, göz kırpacağın.
Ne Yusuf takmıştım bilirsin,
Ne Züleyha takarım.
Sevdan emin ellerde meraklanma, yok olana kadar kalbimin bir köşesinde saklarım.
Ben hala sana aşığım bir tanem;
Bunu böyle bilir
Böyle yaşarım...
AYHAN AYDOS
Gece Yolcuları
YanıtlaSilUnut Beni
Uyuyorum uyuyorum
Günler çabuk geçsin diye
Kadehlere koyuyorum
Acımı dindirsin diye
Bekliyorum bekliyorum
Bu sensizlik bitsin diye
Seni özlediğim kadar
Beni özlüyormusun,
Sende rüyalarında
Beni görüyormusun
Öyle zorki ayrı kalmak
Öyle dayanılmazki
Unut beni sevgilim
Ben unutmuyorum
http://www.dailymotion.com/video/x1cnmr_gece-yolculari-unut-beni_music
BİR TUTAM MUTLULUK..!
YanıtlaSilSen varken yanımda içim okadar çok rahattı ki,
Coşkun pınarlar gibi şen,
Gülüne kavuşmuş bülbüller gibi cıvıl cıvıldım,
Gözlerine baktıkça bakasım gelir, o gözlerde kaybolur giderdim,
...Sen yanımdayken bütün dertleri unutur,
Toz pembe hayaller kurar, gelecege seni haykırırdım,
Seni kendimden bile çok sever ve hatta kendimden çok seni özlerdim,
Sen yanımdayken zaman dursun ister,
Seni kaybetmek ise hiç istemezdim,
Her ayrılık bana azap verirdi, her ayrılık içimi yakar geçerdi,
Korkardım bir daha seni göremeyecegim diye,
Korkardım sımsıkı saramam diye,
An olur aglardım seni birdaha bulamam diye,
Sen varken yokluguna dayanamaz iken,
Sen benden, bedenimden, kalbimden gidersen,
Beni terk edersen nasıl dayanırdım..
Bu acı çıglıga nasıl engel olabilirdim,
Bir tutam mutluluk beklerken bir yıgın davetsiz hüzne ne derdim,
Sevgilim, benden gölgeni hiç çekmemeni istedim,
Bir tutam mutluluk istedim,
Bir tutam mutluluk yeterdi bana,
Bir tutam mutluluk kafiydi senden bana
Bir tutam mutlulukla idare ederdim bir ömür boyunca..
ŞAİR BARAN SOYLU
Öylesine
YanıtlaSilve hayat ağladı birgün ...
hiçbir sebep yoktu , çokda güneşli birgündü
yanlış giden birşeylerde yoktu.
o bilindik şakalarıyla gülüp eğleniyordu .
erkenden uyanmıştı , önceki binyılda olduğu gibi .
sahi neden hep erken uyanırdı.
o zamana kadar hiç soruda sormamıştı ...
eksik birşey mi vardı , ceplerini yokladı .
herşey normaldi , gerektiğinden fazla normaldi .
ama birşey olmalıydı ...
öğlene doğru biraz uyumuş , hatta denize karşı sigara yakmıştı .
o halde neydi gözlerindeki suyun sebebi.
kimbilir belkide o sabah ağlamaktı mutluluğun adı ...
ömer faruk aydın
Bir Yanımız Öfke ve Deniz
YanıtlaSilbelki kimseye bildiremedik
ulaşmadı haberimiz yerine
oysa bu denizlerden karşı kıyılara ne çok yineledik
'utanmak biraz insan olmaktır aslında'
biz getirmedik bilim ve tanrı egemenliğini
sömürgeleri biz keşfetmedik
günaha ilişkin değil kimliğimiz, günah belki bu çağdadır
ve avuç içimizdeki yara ondan intikam almaya yetmez
ansızın havaya düşer yorgunluğumuz
dağ geyikleri üzerine bir söylence olur
kimse görmek istemez bizi akşamları
çünkü inanca göre biz
akşamı bacak aramıza gerer, alkolle inceltiriz
ve inanırız daima
utanmak biraz insan olmaktır aslında
ihtilallerin riyasını düşünürüz
ve isyanı kutsarız çokuluslu ölümlere soyunarak
küçük yaşlardan beri biliriz
bir yanımız öfke ve deniz bir yanımız palandöken doruğu
ateş, toprak ve su gibi
aziz olmayı denemeliyiz
uygun zaman: gençlik olabilir
mekân: kuşkusuz ortadoğu
ve insan görünmeyen bir kuytuda ansızın
utanmak biraz insan olmaktır aslında
sonra ceketimiz bir uzun rüzgar yüklenir
ve ayaz kokar ellerimiz
yıllarca haber alınamaz bizden
postamız gecikir
gecikir postamız diye
cinnet getiririz güvercin katillerine
oysa zaman bize eşlik etmek zorundadır
geçmek zorundadır o
uçmalıdır haberimiz, bildirilmelidir yerine
'günah belki bu çağdadır ve biz utanırız
çünkü utanmak, biraz insan olmaktır aslında'
Oktay TAFTALI
HERDEMMAVİ devam ediyor..
YanıtlaSilO MAVİLİK DEDİ
beni uykudan uyandırır uyandırmaz
dünyanın bütün huyları yüzünde
ben bunlardan birini seviyorum en çok
sana bir nar kesip uzatıyor ya doğa
tutsam tanelerini
sevincin gözyaşları derdim buna.
bir süre bakışıyoruz karşılıklı
ben uykudan uyanır uyanmaz
benimle şiir gibidir bu
tam karşımda ama yazılmamış
durmadan bileniyor aklımda.
seni unutarak baktığımda bile
dünyanın her yerlerinden geçiyorsun
yayılıyorsun kalabalıklara
yalnız yayılmak mı
aşkın en büyüğü, en dayanılmazı demeli buna.
özlenirsin, alabildiğine varsın da
daha da var oluyorsun gün günden
olgun bir meyva gibi güleceksin zamanla
bir kadın da değilsin, bir kişi de değilsin
bir kuş olsa mavilik derdi buna.
edip cansever
MAVİ MAVİ
YanıtlaSilIŞIN KARACA SÖYLÜYOR..
Yıllardır bir özlemdi
Yanıp durdu bağrımda
Tam ümidi kesmişken
Onu gördüm karşımda
Mavi mavi masmavi
Gözleri boncuk mavi
Bir gördüm aşık oldum
Bu gelen kimin yari
Hayat denen bu yolda
Yürürken adım adım
Mutluluğu ararken
Birden ona rastladım
Mavi mavi masmavi
Gözleri boncuk mavi
Bir gördüm aşık oldum
Bu gelen kimin yari
http://www.dailymotion.com/video/xd1ofv_iin-karaca-mav-mav-mettin_music
Zordur İstanbul'u Özlemek
YanıtlaSilZordur İstanbul'u özlemek. kağıt kesiği gibi sızlar.Bazen "ulan küçücük bir yara işte nedir ki" deseniz de, varlığını hep hissettirir.İlacı yoktur, zehri kanınıza işlemiştir.
Caddesi, sokağı, köşesi, berisi değildir özlediğiniz... Topyekun kendisidir... Gecenin bir yarısı kafanız bozulunca bir dostun kapısını çalabileceğiniz yerdir. Başka yerde yok mudur öyle dostlar? Ne hikmetse yokturlar... Ya da sizde bir uyuşmuşluk, bir tutukluk vardır, misafirliğe gidilen evde buzdolabını açamamak gibi kasılır kalırsınız.
Böyle hasretken, böyle yanmışken gidersiniz İstanbul'a... İçiniz içinize sığmaz... "Yare geldim, koynuna geldim İstanbul'um" dersiniz en arabesk coşkunuzla, ama bu kez başka birşey vardır sizi yaralayacak. "İstanbul'u içindeyken özlemek" karmaşası...
Değişen şey, şehrin cehresinden ziyade size küskünlüğüdür. Onca hasretini çektiginiz dostlar, siz yokken de hayatlarından birşey eksilmemiş biçimde yaşamışlardır. Zira siz hepsinden, herşeyden, sizi siz yapan tüm birikimden uzakta yaşarken, onlar sadece sizden ayrı kalmışlardır, derdinizi anlayamazlar. Yüreğinize bıçak gibi giren şakalaşmalar başlar: Kaybolduğunuzu hissedersiniz... Artık hiçbir yere ait değilsinizdir. Ne zaman birine "yahu İstanbul'da kalsam mı?" diye sorsanız, "aklını peynir ekmekle mi yedin, b.k mu var burda, cennet gibi yerde yaşıyorsun, saçmalama" cevabını işitirsiniz. Gerçekten iyiliğiniz için mi böyle söyleniyordur, yoksa artık yokluğunuza mı alışılmıştır, karar veremezsiniz.Canınız daha da yanar...
Zordur İstanbul'u özlemek. Çünkü özlemeye bir başladınız mı, ardı arkası gelmez bu meretin...
ayhan aydos
istanbul sokakları
YanıtlaSilSöyleyin sevgilim nerde?
İstanbul sokakları
Çare bulun bu derdime
İstanbul sokakları
Onu benden siz aldınız
Onu benden siz çaldınız
Simdi yalniz bıraktınız
İstanbul sokakları
Sevdiğimi verin bana
İstanbul sokakları
Çare bulun bu derde
iSTANBUL sokakları
http://www.dailymotion.com/video/x65ume_
istanbul-sokaklari-kurtulus_music
özer atik-
YanıtlaSilver elini ıstanbul
ver elini istanbul gezelim senle şöyle bir
anlatacaklarım var sana, kulelerine ve çınarlarına.
bir kızı sevdim istanbul ben ona o kırmızıya hayran,
sen kazan ben kepçe dönüyorum sokaklarında peşi sıra.
yedi tepeli kadim dostum benim
büyüksün bilirim,
yap bir büyüklük düğümle şunun yollarını kapıma.
bana inan istanbul tükeniyorum inceden
bilseydim aşk böyle bir şeymiş, seviyorum der miydim önceden
bir sızı geçmiyor istanbul bir de sözüm geçmiyor ona
sözüm ona sevmeyecekmiş beni günlerdir her sözüm ona.
yedi tepeli kadim dostum benim
büyüksün bilirim,
yap bir büyüklük düğümle şunun yollarını kapıma.
düşün ki boğazına dizilmiş söylemeye yeltendiğin her söz
mecalin yok, mecnunsun, yanıyorsun ilk defa
düşüm orda istanbul bir yerinde uyuyor
yap bir büyüklük düğümle şunun yollarını kapıma.
http://www.dailymotion.com/video/x6i0jk_ozer-atik-ver-elini-stanbul-dinle_music
Sürüklüyorum çaresiz yalnızlığımı
YanıtlaSilSEZEN AKSU SÖYLÜYOR...
sürüklüyorum çaresiz yalnızlığımı
aldırmazlığında, acımasızlığında istanbul'un
yitik umutlarımla yaralı, vuruk
yürüyorum kalabalık caddelerde
yürüyorum bilmeden nereye gittiğimi
amaçsız,bitkin,donuk
gözlerim boş bakışlarla takılıyor bir yerlere
yüreğim kanıyor ılgıt ılgıt, sıcak sıcak
şahlanıyor içimde özlemin
kahrediyorum, karanlıklar içindeyim
oysa istanbul ışıl ışıl, parlak
mutsuzluğum siniyor sokaklara
seni solukluyorum derin derin
büyüyor giderek içimde yokluğun
anılar mil çekiyor gözlerime
sürüklüyorum çaresiz yalnızlığımı
vurdumduymaz acımasız yollarında istanbul'un
gözlerim boş bakışlarla takılıyor bir yerlere
yüreğim kanıyor ılgıt ılgıt, sıcak sıcak
şahlanıyor içimde özlemin
kahrediyorum, karanlıklar içindeyim
oysa istanbul ışıl ışıl, parlak
http://www.bedavadinle.info/video/8614/Sezen-Aksu--S%C3%BCr%C3%BCkl%C3%BCyorum-%C3%87aresizli%C4%9Fimi
NO NAME kardeşime
YanıtlaSilgitsin..
gökhan özen söylüyor..
Seni özledim
gittiğim her yerde özlemin var
inanmıyor kalbim sözlerime sensiz
seni özledim, sensiz her şey değersiz
unuttuğum büyük yalan
gururumdan arta kalan
sensiz düşman geçen zaman
seni özledimm
o kader ki meşhur sanık
omzunda melekler tanık
içimde mektuplar yanık
seni özledim off
seni özledim
gittiğin günden beri hergün ikiz sanki
rakamlar düşüyor takvimlerden, üzerime üzerime
bıraktığın yerde gel de bul beni
bana bir gel desen o yolları hiç geçilmemiş sayarım
hafızamı kurban eder aslalardan cayarım
bir gel desen sana orucumu bozar sensizliğe doyarım
bana bir gel desen...
seni özledim..
unuttuğum büyük yalan
gururumdan arta kalan
sensiz düşman geçen zaman
seni özledimm
o kader ki meşhur sanık
omzunda melekler tanık
içimde mektuplar yanık
seni özledim off
seni özledim
http://www.dailymotion.com/video/x7pt2c_
gokhan-ozen-seni-ozledim_music
aslı güngör söylüyor..
YanıtlaSilson paylaşım..
ve tabii ki kankama...
GELİYOOOR
iyi ki sen vardın
Hadi çok özledim gel artık
Geçti günler dayandık
İçimde iyi ki sen vardın
Seni hiç unutmadım
Herkese kısmet olmaz
Böyle sevmek sevilmek
Sürecek elbet sonsuza dek
Aşk bizi bekleyecek
Ey aşk nelere kadirsin sen
Ne şanslıdır seven, sevilen
Hesap yapmadan düşünmeden
Senin yolundan giden
Ey aşk nelere kadirsin sen
Ne şanslıdır seven, sevilen
Hesap yapmadan düşünmeden
Senin yolundan giden
Hadi çok özledim gel artık
Geçti günler dayandık
İçimde iyiki sen vardın
Seni hiç unutmadım
Hadi çok özledim gel artık
Geçti günler dayandık
İçimde iyiki sen vardın
Seni hiç unutmadım
http://izlea.com/335604
ve
KIRAÇ SÖYLÜYOR..
İstanbul saklasın bizi
İstanbul saklasın bizi
Edası ömrüme ömür
Gözleri kömür dilber
Ah bir el ver, bir el ver de
Yaralarımı sarayım
Payıma düşmüyorsun belki
Hakkım değilsin
Yine de gel
Bir senin yanında ben olayım
İstanbul Saklasın bizi
Boğazında düğümlesin
Kimseler göremesin, bulamasın ikimizi
Kuralına uymaz hayatın
Biliyorum uyuduğumuz uykular
Denizine sor içimi bu şehrin
Kifayetsiz tüm şarkılar
http://www.dinamik.biz/kirac-istanbul-saklasin-bizi-2010-video703754.html
herkese iyi akşamlar..
haftaya sağlıklı kavuşmalar nasip etsin hepimize..
sevgiyle kalın..
maviliklerde kalın..
Canlarim bu gün benim kaybim büyük, bu gün fazlasiyla HerDemMavisiz kaldim!
YanıtlaSilEllerine, yüregine saglik kankacim okumadan biliyorum güzelligi paylastigini, kacirdigima hayiflaniyorum...
Isim bitmedi büroda ama hemen cikmak zorundayim, BBO ailesinin tüm fertlerine sonsuz selamlar, sevgiler... :)
Pili bitmiş eylem diyor ki:
YanıtlaSilfiziken ve ruhen yorgunluktan çökmüş durumdayım :)
Sevgili mavigünüm bizleri bugün mavisiz bırakmadığın için
ellerine yüreğine sağlık...
ömrüne bereket...
Seval ablamıda unutmayayım teşekkürler ablalarım...
İyi akşamlar...
Gecikmiş bir merhaba, ama yürekten...
YanıtlaSilbu hafta yükü sevgili Mavigün'ümüz sırtlamış, mükkemmel bir program yapmış.
Mavigün'üm armağanın için teşekkürler, yüreğine sağlık...
Seval ablamın masalını anasayfaya çıkarmazsam ben bana ihanet etmiş olurum. ablacığım yüreğine sağlık...
Kardeşim kısacıkta olsa uğrayıp gönül pasımızı almış sağolsun...
Canım kankam şirketi kurtarmaya soyunmuş, çalışmış ta çalışmış, buna rağmen uğrayarak sevindirmiş bizleri...
Bu hafta da böyle geçmiş oldu, darısı yarınlara...