Gül güllüğünün farkında, bunun nimetlerinden sonuna kadar faydalanıyor. Bahçıvan gülün kaprislerinden yorgun, gülün gül olmaktan başka elinden bir şey gelmediğinin de farkında... Bahçıvan düşünüyor...
Bir bahçıvan kendi bahçesine bir gül ekerken gülün gül olarak büyüdüğünü bilmesi gerekiyor..
bahçıvan neden üzgün... gül onu kandırmış mı? çünkü ne ektiğinde bilmemesi imkansız bahçesine gelip kendi elleriyle eken O Bir bahçıvan olarak en çok o bilmesi gerekmez mi? Bir gülün hassaslığını,tüm çiçeklerin prensesi olduğunu ve hep bülbülün ona aşık olduğunu..
Bir gülün aşka aşık olduğunu bahçesine ekerken gülü.. bilmez mi bahçıvan..
Gül ne yapsın ki? her daim gonca olarak kalamazdı ki.. onunda hakkıyda gelişmek goncagülden sonra yapraklarını güneşe sunarak açılmak..
Kendisini kendi bahçesine eken bahçıvanın onu her haliyle seveceğine emindi ki gül.. bu yüzden gonca halinden gül olup açmayı hiç korkmadı.. yaprakları dökülürken bile bir daha ki b aharda açacak tekrar bahçıvanı onu güzel bulacak günleri hayal ederken..
Fakat bahçıvan ...
elleriyle yetiştirdiği gülden uzaklaşırken başka çiçeklerin güzelliğini de farkına varan (örneğin kaktüs)bahçıvan güle gösterdiği özeni artık göstermiyor olamaz mı?
Bahçıvan artık bu gülün değişen hallerini kabul edemeyip hep goncagül olarak hep aynı kalmasını istemekten yorgun düşmüş olamaz mı?
belkide gerçekte bahçıvanın güle duyduğu aşk bitmiş olamazmı? bence.. bahçıvan birde böyle düşünsün
Gül güllüğünün farkında, bunun nimetlerinden sonuna kadar faydalanıyor.
YanıtlaSilBahçıvan gülün kaprislerinden yorgun, gülün gül olmaktan başka elinden bir şey gelmediğinin de farkında...
Bahçıvan düşünüyor...
Hersey gülü soldurana kadar
YanıtlaSilSonra sarki biter...
ben kaktüse çirkin demedim ki..
YanıtlaSilhiç bir çiçeğe haksızlık etmek istemem hele böylesine zor şartlar altında hayatta tutunan kaktüs için hiç..
Kaktüs insana ''bana yaklaşma canını yakarım ''edasıyla durduğunu
ona yaklaşmanın ise gerçek bir sevgiyle olableceğini bilenlerdenim...
Sevgi
dikenli dikensiz ..
az dikenli çok dikenli ayrımı yapmaz..
sevgi hiç birşeyin ayrımı olmadığı yerden başlar..
Bir bahçıvan kendi bahçesine bir gül ekerken gülün gül olarak büyüdüğünü bilmesi gerekiyor..
YanıtlaSilbahçıvan neden üzgün...
gül onu kandırmış mı?
çünkü ne ektiğinde bilmemesi imkansız bahçesine gelip kendi elleriyle eken O
Bir bahçıvan olarak en çok o bilmesi gerekmez mi?
Bir gülün hassaslığını,tüm çiçeklerin prensesi olduğunu ve hep bülbülün ona aşık olduğunu..
Bir gülün aşka aşık olduğunu
bahçesine ekerken gülü..
bilmez mi bahçıvan..
Gül ne yapsın ki?
her daim gonca olarak kalamazdı ki..
onunda hakkıyda gelişmek goncagülden sonra yapraklarını güneşe sunarak açılmak..
Kendisini kendi bahçesine eken bahçıvanın onu her haliyle seveceğine emindi ki gül..
bu yüzden gonca halinden
gül olup açmayı hiç korkmadı..
yaprakları dökülürken bile
bir daha ki b aharda açacak tekrar bahçıvanı onu güzel bulacak günleri hayal ederken..
Fakat bahçıvan ...
elleriyle yetiştirdiği gülden uzaklaşırken başka çiçeklerin güzelliğini de farkına varan (örneğin kaktüs)bahçıvan güle gösterdiği özeni artık göstermiyor olamaz mı?
Bahçıvan artık bu gülün değişen hallerini kabul edemeyip hep goncagül olarak hep aynı kalmasını istemekten yorgun düşmüş olamaz mı?
belkide gerçekte bahçıvanın güle duyduğu aşk bitmiş olamazmı?
bence..
bahçıvan birde böyle düşünsün